ŞAHMERDAN Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

ŞAHMERDAN harflerini içeren 4 harfli 44 kelime bulunuyor. 4 harfli ŞAHMERDAN kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Şahmerdan ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Şahmerdan olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

AHŞA11, HAŞA11, ŞERH11, DAHA10, DEHA10, ADAŞ9, AŞMA8, AHAR8, HANE8, HARA8, HARE8, MAAŞ8, MARŞ8, MAŞA8, NARH8, REHA8, ŞAMA8, ŞEMA8, ARŞE7, AŞAR7, ADAM7, ADEM7, DRAM7, DAMA7, NAAŞ7, RAŞE7, ARDA6, DREN6, DARA6, DANE6, DANA6, EDNA6, ARMA5, ANAM5, ANMA5, AMAN5, ENAM5, EMAN5, MARN5, MANA5, MERA5, NEMA5, NAME5, NARA4

NARA (Kelime Kökeni: Arapça naʿre)

[isim]

  • Haykırma, bağırma

    Akıncıların naralarıyla savaş alanı çınladı.

  • Sarhoş veya külhanbeyi bağırması

Ata Sözleri ve Deyimler

  • nara atmak (veya basmak)

ARMA (Kelime Kökeni: İtalyanca arma)

[isim]

  • Bir devletin, bir hanedanın veya bir şehrin simgesi olarak kabul edilmiş resim, harf veya şekil, ongun (II)

[denizcilik]

  • Geminin yürümesine hizmet eden direk, seren, ip, halat ve yelken takımı

Ata Sözleri ve Deyimler

  • arma donatmak
  • arma soymak
  • arma uçurmak (veya budatmak)

ANAM!

  • sese verilen tona göre şaşma, beğenme, acı, üzüntü vb. duygular anlatan söz

[teklifsiz konuşmada]

  • kadın erkek, büyük küçük herkese karşı kullanılan bir seslenme sözü

    Dur, anam, saçını düzelteyim!

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ana avrat küfretmek (veya düz veya dümdüz gitmek)
  • ana bir, baba ayrı
  • anadan doğmuşa dönmek (veya anadan yeni doğmuş gibi olmak)
  • ana gibi yâr olmaz, Bağdat gibi diyar olmaz
  • ana ile kız, helva ile koz
  • ana kızına taht kurar, kız bahtı kocadan arar (veya ana kızına taht kurmuş, baht kuramamış)
  • anam avradım olsun
  • anam babam
  • anamın (veya anasının) ak sütü gibi (helal olsun)
  • anamın öleceğini bilseydim kulağı dolu darıya satardım
  • anan güzel idi hani yeri, baban zengin idi hani evi?
  • ananın bahtı kızına
  • ananın bastığı yavru incinmez
  • anan yahşi, baban yahşi
  • anası ağlamak
  • anasına avradına sövmek
  • anasına bak kızını al, kenarına bak bezini al
  • anasından doğduğuna bin pişman
  • anasından doğduğuna pişman etmek
  • anasından doğduğuna pişman olmak
  • anasından emdiği süt burnundan (fitil fitil) gelmek
  • anasından emdiği sütü burnundan getirmek
  • anasını ağlatmak
  • anasını bellemek
  • anasını eşek kovalasın!
  • anasının gözü
  • anasının ipini satmış (veya pazara çıkarmış)
  • anasının kızı
  • anasının körpe kuzusu
  • anasının nikâhını istemek
  • anasının oğlu
  • anasını sat! (veya satayım!)
  • anası turp (veya sarımsak), babası şalgam (veya soğan)
  • anası yerinde

ANMA

[isim]

  • Anmak işi, yâd
  • Ölmüş bir insanı hatırlamak için yapılan tören, ihtifal

Birleşik Kelimeler: anma gerilim, anma töreni

AMAN (Kelime Kökeni: Arapça amān)

[ünlem]

  • Yardım istenildiğini anlatan bir söz

    Aman yakalayın.

  • Bir suçun bağışlanmasının istendiğini anlatan bir söz

    Aman, bir daha yapmam!

  • (ama:n) Usanç ve öfke anlatan bir söz

    Aman bırak beni! Aman, bu laflardan da bıktık!

  • Rica anlatan bir söz

    Aman, acele etmeli, vakit geçiyor. - Sait Faik Abasıyanık

  • Dikkat çekmek için kullanılan bir söz

    Aman, çocuğa iyi bakın!

  • Çok beğenmeyi anlatan bir söz: Aman ne güzel şey! Bu anlamda kullanıldığında buna da edatı da getirilebilir

    Aman da ne güzel şey!

  • Şaşma anlatan bir söz

    Aman efendim, bana öyle şeyler söyledi ki donakaldım.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • amana gelmek
  • aman Allah (veya Allah'ım)
  • aman bulmak
  • aman dedirtmek (veya amana getirmek)
  • aman derim!
  • aman dilemek
  • aman diyene kılıç kalkmaz
  • aman vermek
  • aman vermemek

Birleşik Kelimeler: amanname, aman zaman

ENAM (Kelime Kökeni: Arapça enām)

[isim]

[eskimiş]

  • Yaratılmış bütün canlılar
  • Halk

[isim]

[eskimiş]

[din bilgisi]

  • İçinde Kur'an'dan bazı ayet ve surelerin bulunduğu dua kitabı

EMAN (Kelime Kökeni: Fransızca éman)

[isim]

  • Radyoaktif cisimlerde ölçü birimi

MARN (Kelime Kökeni: Fransızca marne)

[isim]

[madencilik]

  • Çok ince taneli kil minerallerinden ve kalsitin değişik oranlardaki karışımından oluşan tortul kayaç, pekmez toprağı

MANA (Kelime Kökeni: Arapça maʿnā)

[isim]

[dil bilimi]

  • Anlam

    Ne Hak buyruğun tutarsın ne kul sözün işitirsin / Hiç bilmezsin mana nedir, ne dilde çağırmak gerek - Yunus Emre

Ata Sözleri ve Deyimler

  • mana (veya manası) çıkmak
  • mana çıkarmak
  • manasına gelmek
  • mana vermek
  • manaya gelmek

Birleşik Kelimeler: tam manasıyla

MERA (Kelime Kökeni: Arapça merʿā)

[isim]

[coğrafya]

  • Otlak

    Yağmurun altında çobanıyla beraber meraya çıktı, birdenbire şaşırdı. - Ömer Seyfettin

Birleşik Kelimeler: mera bitkileri, mutlak mera, besi merası, dağ merası

NEMA (Kelime Kökeni: Arapça nemā)

[isim]

[eskimiş]

  • Büyüme, gelişme, çoğalma

[ekonomi]

  • Faiz, ürem

NAME (Kelime Kökeni: Farsça nāme)

[isim]

[eskimiş]

  • Mektup

    Ertesi sabah tam demir alırken kaptanıderyanın bir namesini aldı. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

  • name okumak

Birleşik Kelimeler: ahitname, amanname, bahname, beyanname, celpname, davetname, ehliyetname, emirname, falname, fetihname, havalename, ibraname, icazetname, iddianame, ihbarname, ihtarname, istidaname, istifaname, ithafname, ithamname, itimatname, izinname, kanunname, kararname, kefaletname, kıyafetname, menakıpname, muahedename, muahezename, muhabbetname, mukavelename, muvafakatname, müdafaaname, nasihatname, nizamname, pendname, ruhsatname, ruzname, salname, seyahatname, silsilename, siyasetname, şartname, şecerename, şehadetname, şehname, şikâyetname, taahhütname, tabirname, takdirname, talepname, talimatname, talimname, tandırname, tarifname, tasdikname, tavsiyename, taziyetname, telgrafname, temlikname, teşekkürname, vakayiname, vakıfname, vasiyetname, vekâletname, velayetname, zabıtname, zeyilname

ARDA

[isim]

[halk ağzında]

  • İşaret olarak yere dikilen çubuk
  • Maden üzerine kazıma yapmak ve çıkrıkta çevrilen şeyleri yontmak için kullanılan çelik kalem
  • Ardıl

DREN (Kelime Kökeni: Fransızca drain)

[isim]

  • Ark

[tıp]

  • Ameliyat sonrası vücut içinde kalan doku artıklarını ve sıvıları dışarı atmak veya yara üzerindeki iltihabı akıtmakta kullanılan bükülgen tüp, akıtaç

DARA (Kelime Kökeni: İtalyanca tara)

[isim]

  • Kabıyla birlikte tartılan bir nesnenin kabının ağırlığı
  • Terazide dengeyi sağlamak için hafif gelen kefeye ağırlık olarak konulan taş, demir, çivi vb., abra
  • İçinde yük taşınan aracın boş durumdaki ağırlığı

Ata Sözleri ve Deyimler

  • darasını almak
  • darasını düşmek
  • daraya atmak (veya çıkarmak)