ŞABAN ile Oluşan Kelimeler (ŞABAN Kelime Türetme)

ŞABAN harflerinden oluşan 11 kelime bulunuyor. ŞABAN kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Şaban kelimesinin anlamı nedir? Şaban ile başlayan kelimeler. İçinde şaban olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

5 Harfli Kelimeler

ŞABAN₁₀

4 Harfli Kelimeler

NAAŞ₇, BANA₆

3 Harfli Kelimeler

BAŞ₈, ŞAN₆, ABA₅, BAN₅, ANA₃

2 Harfli Kelimeler

AŞ₅, AB₄, AN₂

AN (Kelime Kökeni: Arapça ān)

[isim]

Zamanın bölünemeyecek kadar kısa olan parçası, lahza, dakika
Zira göçebelerin hayatı her an yardımlaşmalarını gerektirir. - Cemil Meriç

Ata Sözleri ve Deyimler

anı anına uymamak
an meselesi

Birleşik Kelimeler: anbean, bir an, eş anlı

[isim]

[halk ağzında]

İki tarla arasındaki sınır

[isim]

Zihin
An bulanıklığı. An yorgunluğu.

ANA

[isim]

Anne
Anası mutfakta bir tabağa marul doğruyor. - Yusuf Atılgan

Yavrusu olan dişi hayvan

Dinî bakımdan aziz tanınan bazı kadınlara verilen saygı unvanı
Fatma Anamız. Meryem Ana.

[ünlem]

Yaşlı kadınlara saygılı bir seslenme sözü

[mecaz]

Velinimet
Yoksullar anası.

Alacağın veya borcun, faizin dışında olan bölümü

[sıfat]

Temel, asıl, esas
Ana bina aradan geçen elli beş yıla karşın değişmemiş. - Ayla Kutlu

[matematik]

Çizgilerden herhangi birini anlatan kelimeye sıfat olarak geldiğinde o çizginin, belirli bir kural altında hareket ederek bir yüzey oluşturmaya yaradığını anlatan bir söz

Ata Sözleri ve Deyimler

ana avrat küfretmek (veya düz veya dümdüz gitmek)
ana bir, baba ayrı
anadan doğmuşa dönmek (veya anadan yeni doğmuş gibi olmak)
ana gibi yâr olmaz, Bağdat gibi diyar olmaz
ana ile kız, helva ile koz
ana kızına taht kurar, kız bahtı kocadan arar (veya ana kızına taht kurmuş, baht kuramamış)
anam!
anam avradım olsun
anam babam
anamın (veya anasının) ak sütü gibi (helal olsun)
anamın öleceğini bilseydim kulağı dolu darıya satardım
anan güzel idi hani yeri, baban zengin idi hani evi?
ananın bahtı kızına
ananın bastığı yavru incinmez
anan yahşi, baban yahşi
anası ağlamak
anasına avradına sövmek
anasına bak kızını al, kenarına bak bezini al
anasından doğduğuna bin pişman
anasından doğduğuna pişman etmek
anasından doğduğuna pişman olmak
anasından emdiği süt burnundan (fitil fitil) gelmek
anasından emdiği sütü burnundan getirmek
anasını ağlatmak
anasını bellemek
anasını eşek kovalasın!
anasının gözü
anasının ipini satmış (veya pazara çıkarmış)
anasının kızı
anasının körpe kuzusu
anasının nikâhını istemek
anasının oğlu
anasını sat! (veya satayım!)
anası turp (veya sarımsak), babası şalgam (veya soğan)
anası yerinde

Birleşik Kelimeler: ana arı, ana atardamar, ana baba, ana besleme hattı, ana bilim dalı, ana cadde, ana çizgi, ana dal, ana defter, ana deniz, ana dil, ana dili, ana direk, ana doğrusu, ana duvar, ana düşünce, anaerki, ana fikir, ana haber sunucusu, ana hat, ana kadın, ana kapı, ana kara, ana kent, ana kitap, ana kolon hattı, ana konu, ana kök, ana kraliçe, ana kubbe, ana kucağı, ana kuyu, ana kuzusu, anamal, ana mektebi, ana menü, ana motif, ana muhalefet, anaokulu, ana ortaklık, anapara, ana rahmi, ana saat, ana sanlı, ana sav, ana sayaç, ana sınıfı, ana sözleşme, ana şehir, ana toplardamar, ana vatan, ana yapı, ana yarısı, anayasa, ana yemek, ana yol, ana yön, ana yurt, ana yüreği, anadan doğma, anadan görme, anadan üryan, anası danası, anası kılıklı, büyükana, Havva Ana, havvaanaeli, kadınana, kaynana, meryemana asması, meryemana dikeni, meryemanaeldiveni, meryemanakandili, meryemanakuşağı, sperma ana hücresi, sütana, üvey ana, dağ anası, dağlar anası, denizanası, dev anası, hamam anası, kuyu anası, öksüz anası

AB (Kelime Kökeni: Farsça āb)

[isim]

[eskimiş]

Su

Birleşik Kelimeler: abıhayat, abıkevser, abuhava

ABA

[isim]

[halk ağzında]

Abla

Anne

[isim]

Yünün dövülmesiyle yapılan kalın ve kaba kumaş

Bu kumaştan yapılmış yakasız ve uzun üstlük

[sıfat]

Bu kumaştan yapılan

[eskimiş]

Bu kumaştan yapılan ve dervişlerce giyilen hırka

Kepenek (I)

Ata Sözleri ve Deyimler

aba altında er yatar
aba altından sopa (veya değnek) göstermek
aba gibi
abanın kadri yağmurda bilinir
aba vakti yaba, yaba vakti aba
abayı sermek
abayı yakmak

Birleşik Kelimeler: aba güreşi

BAN (Kelime Kökeni: Hırv. ban)

[isim]

[tarih]

Osmanlı Devleti'nde Macaristan ve Hırvatistan'da sancak beylerine ve küçük prenslere verilen unvan

AŞ

[isim]

Yemek

Ata Sözleri ve Deyimler

aşını, eşini, işini bil
aşı pişiren yağ olur, gelinin yüzü ağ olur
aş taşınca kepçeye paha olmaz
aş tuz ile, tuz oran ile

Birleşik Kelimeler: aş damı, aşerme, aşevi, aşhane, aş ocağı, alaca aş, katıklı aş, arabaşı

BANA

[zamir]

Ben zamirinin yönelme durumu eki almış biçimi

Ata Sözleri ve Deyimler

bana bak!
bana da ... demesinler
bana dokunmayan yılan bin yaşasın
bana mısın dememek

Birleşik Kelimeler: dokunmabana

ŞAN (Kelime Kökeni: Arapça şān)

[isim]

Ün
Ondan usanmak, onunla didişmemek erkekliğin şanından mıydı? - Sait Faik Abasıyanık

Gösteriş, gösterişlilik

Ata Sözleri ve Deyimler

şanına yakışmak
şanına yedirememek
şanından olmak
şan vermek

[isim]

[müzik]

İnsan gırtlağından makamla çıkan ve perde ayrımlarıyla çeşitli duyumlar uyandıran ses dizisi

NAAŞ (Kelime Kökeni: Arapça naʿş)

[isim]

[eskimiş]

Ölen insanın vücudu, ceset
Annemin naaşı teneşir üzerinde beyaz bir kefenle örtülüydü. - Yahya Kemal Beyatlı

BAŞ

[isim]

[anatomi]

İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser
Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. - Necati Cumalı

Bir topluluğu yöneten kimse
Cumhurbaşkanı devletin başıdır. - Anayasa

Başlangıç
Hafta başı. Ay başı. Yılbaşı. Satır başı.

Temel, esas
Gücün, erdemliğin, bilimin, her şeyin başı paradır, para. - Halide Edip Adıvar

Arazide en yüksek nokta
Dağın başı. Tepenin başı.

Bir şeyin genellikle toparlakça ucu
Avucumuzun içinde sakladığımız sigaraların yanmış ucu ile fitillerin başını yaktık. - Falih Rıfkı Atay

Bir şeyin uçlarından biri
Merdiven başında beni çağırdı. - Ayla Kutlu

Kasaplık hayvanlarda ve bazı yiyeceklerde adet
Yirmi baş koyun. Üç baş soğan.

Sarraflık hakkı

Bir şeyin yakını veya çevresi
Güzel bir sonbahar havasında şair, havuz başına uzanır gibi oturmuş, güneşleniyordu. - Ahmet Kabaklı

`Önem veya yönetim bakımından ileride olan, en önemli, en üstün` anlamlarında birleşik kelimeler yapan bir söz
Başbakan, başçavuş, başhekim, başkent, başöğretmen, başpehlivan, başrol, başsavcı.

Güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş derecenin en yükseği
Başa güreşmek.

[denizcilik]

Deniz teknelerinde ön taraf

Ata Sözleri ve Deyimler

...-nın başında gelmek (veya yer almak)
baş (veya başı) çekmek
baş (veya başını) alamamak
başa çıkmak
başa çıkmak
başa gelen (dert) çekilir
başa gelmek
başa gelmeyince bilinmez
başa güreşmek
baş ağır gerek, kulak sağır
baş ağrıtmak
başa vermek
baş bağlamak
baş bulmak
baş çevirtmek
baş dille tartılır
baş döndürmek
baş edebilmek
baş edememek
baş eğmek
baş eldeyken
baş etmek
baş gelmek
baş göstermek
baş göz etmek
baş göz olmak
başı ağrımak
başı bağlanmak
başı belada olmak
başı belaya girmek (veya uğramak)
başı çatlamak
başı dara düşmek
başı daralmak
başı darda kalmak
başı derde girmek
başı dönmek
başı göğe ermek (veya değmek)
başı hoş olmamak
başı için
başı kazan gibi olmak
başım gözüm üstüne
başımla beraber
başına (...) gelmek
başına balta kesilmek (veya olmak)
başına bela açmak
başına bela almak
başına bela olmak (veya kesilmek)
başına bir hâl gelmek
başına çalmak
başına çalsın!
başına çıkarmak
başına çıkmak
başına çorap örmek
başına dert açmak
başına dert olmak (veya kesilmek)
başına devlet (veya talih) kuşu konmak
başına dikilmek
başına dikmek
başına dolamak
başına dünyanın belasını sarmak
başına ekşimek
başına gaile açmak
başına geçirmek
başına geçmek
başına geçmek
başına gelen başmakçıdır
başına gelmek
başına gelmek
başına güneş geçmek
başına iş açmak
başına iş çıkarmak
başına iş çıkmak
başına kâhya kesilmek
başına kakmak (veya kakınç etmek)
başına kalmak
başına kan çıkmak
başına karalar bağlamak
başına oturmak
başı nâra yanmak
başına sarmak
başına taç etmek
başına taş düşmek (veya yağmak)
başına vur, ağzından lokmasını al
başına vurmak
başına yıkmak
başın başı, başın da başı var
başında beklemek (veya durmak)
başında değirmen çevirmek
başında kavak yeli (veya yelleri) esmek
başından almak
başından aşağı kaynar sular dökülmek
başından atmak
başından büyük işlere girişmek (veya kalkışmak)
başından geçmek
başından kalkmak
başından korkmak
başından savmak
başında olmak
başında paralansın
başında torbası eksik
başını acemi berbere teslim eden, pamuğunu cebinden eksik etmez
başını ağrıtmak
başını alıp gitmek
başını ateşlere yakmak
başını bağlamak
başını beklemek
başını belaya sokmak
başını bir yere bağlamak
başını bir yere sokmak
başını boş bırakmak
başını çatmak
başını çıkarmak
başını derde sokmak
başını dik tutmak
başını dinlemek
başını döndürmek
başını duman almak
başını ezmek
başını gözünü yarmak
başını istemek
başını kaldırmamak (veya kaldıramamak)
başını kaşımaya (veya kaşıyacak) vakti olmamak
başını koltuğunun altına almak
başını kurtarmak
başının altında
başının altından çıkmak
başını nâra yakmak
başının çaresine bakmak
başının derdine düşmek
başının etini yemek
başının gözünün sadakası
başını ortaya koymak
başını taştan taşa vurmak
başını toplamak
başını uçurmak
başını vermek
başını yakmak
başını yemek
başı sağ olsuna gitmek
başı sıkılmak (veya sıkışmak)
başı sıkıya gelmek
başı taşa değmek
başı tutmak
başı üstünde yeri olmak
başı yastığa düşmek
başı yastık yüzü görmemek
başı yerine gelmek
başı zapt olunmamak
baş kesmek
baş kes, yaş kesme
baş kıç olmak
baş kıç vurmak
baş kırılır (veya yarılır) fes (veya börk) içinde, kol kırılır yen (veya kürk) içinde
baş koşmak
baş koymak
baş nereye giderse ayak da oraya gider
baş olan boş olmaz
baş ol da istersen soğan başı ol
baş olmak
baş sağlığı, dünya varlığı
baş sallamak
başta (veya başında) bulunmak (veya olmak)
baştan aşmak
baştan çıkarmak
baştan çıkmak
baştan kara etmek
baştan kara gitmek
başta taşımak
baş tutamamak
baş tutmak
baş üstünde tutmak
baş üstünde yeri var
baş vermek
baş yakmak
baş yapmak
baş yastığı baş derdini bilmez
baş yemek

Birleşik Kelimeler: başağaç, başağırlık, başağrısı, baş ağrısı, başakortçu, başaktör, başaktris, başaltı, baş altı, başantrenör, başasistan, baş aşağı, başbakan, baş baş, baş başa, başbayan, başbayi, baş belası, baş bezi, baş bıçağı, baş bodoslaması, başbuğ, başçavuş, başdanışman, başdekorcu, başdelege, başdenetçi, başdenetmen, başdizgici, başdoktor, baş döndürücü, baş dönmesi, başdümenci, baş dümeni, başeczacı, başefendi, başeksper, başeser, başeski, başfiyat, başgardiyan, başgarson, başgedikli, başhakem, baş halatı, baş havlusu, başhekim, başhemşire, başhostes, başimam, başkafiye, başkahraman, başkaldırı, başkaldırmak, başkarakter, başkâtip, başkatsayı, başkemancı, başkent, başkesit, başkeşiş, başkilise, başkişi, başkomutan, başkonakçı, başkonsolos, başköşe, başkumandan, başlahana, başmabeyinci, başmakale, başmal, başmekân, başmisafir, başmuallim, başmubassır, başmuharrir, başmurakıp, başmüdür, başmüezzin, başmüfettiş, başmühendis, başmürettip, başmüsevvit, başmüşavir, başmüzakereci, başnokta, başoda, başoyuncu, başöğretmen, başörtü, başpapaz, başparmak, başpehlivan, başpiskopos, başrahip, başrejisör, başrol, başsağlığı, başsavcı, başspiker, başşehir, baştaban, baştabip, baş tacı, baştanımaz, başteknisyen, başucu, baş ucu, başuzman, başülke, başüstü, başüstüne, başvekâlet, başvekil, başvezir, başvurdurmak, başvurmak, başvuru, başvurulmak, başyapıt, başyardımcı, başyargıcı, baş yastığı, başyaver, başyazar, başyazı, başyazman, başyemek, başyıldız, başyönetmen, başyukarı, başa baş, başı açık, başı bağlı, başıboş, başıbozuk, başı bütün, başı dertte, başı devletli, başı dik, başı dimdik, başı dinç, başı dumanlı, başı havada, başı kabak, başı kalabalık, başı önünde, başı yerde, başı yukarıda, başı yumuşak, başına buyruk, baştan savma, akbaş, alabaş, altınbaş, baltabaş, büyükbaş, delibaş, demirbaş, elmabaş, erbaş, iribaş, kancabaş, karabaş, Kızılbaş, kocabaş, küçükbaş, sallabaş, sıkma baş, tokmakbaş, topbaş, üst baş, yaş baş, yeşilbaş, astsubay başçavuş, astsubay kıdemli başçavuş, adam başı, adımbaşı, asesbaşı, aşçıbaşı, atbaşı, aybaşı, ay başı, bacabaşı, barbaşı, bezirgânbaşı, binbaşı, borazancıbaşı, böcekbaşı, bölükbaşı, çarkçıbaşı, çeribaşı, çeşme başı, çeşnicibaşı, çıbanbaşı, dağbaşı, dağ başı, dakika başı, dersbaşı, dört başı mamur, düğüncübaşı, elebaşı, eşekbaşı, hafta başı, hahambaşı, hamalbaşı, hekimbaşı, humbaracıbaşı, ırgatbaşı, işbaşı, kamçıbaşı, kayabaşı, kervanbaşı, kırkyılın başı, kocabaşı, koçbaşı, kolbaşı, koltukbaşı, köprübaşı, Köprübaşı, köşebaşı, kumbaşı, kuşbaşı, kuşçubaşı, kuyruklu yıldız başı, liste başı, madde başı, masabaşı, mehterbaşı, meme başı, mimarbaşı, müneccimbaşı, obabaşı, ocakbaşı, odabaşı, omuz başı, onbaşı, oymakbaşı, ön yüzbaşı, ördekbaşı, pazarbaşı, pınar başı, saat başı, sarbanbaşı, satır başı, sekbanbaşı, semazenbaşı, sofra başı, söz başı, subaşı, şahincibaşı, tepebaşı, Tepebaşı, ustabaşı, yanı başı, yârenbaşı, yılanbaşı, yılbaşı, yiğitbaşı, yüzbaşı, canla başla, bir başına, adam başına, başlı başına, çocuk başına, kadın başına, kendi başına, kız başına, kişi başına, parça başına, tek başına, yalnız başına, aklı başında, işbaşında eğitim, masabaşında, yanı başında

[isim]

[eskimiş]

Çıban

ŞABAN (Kelime Kökeni: Arapça şaʿbān)

[isim]

Ay takviminin sekizinci ayı, üç ayların ikincisi