[isim]

• Kendi bilgi ve niteliklerini veya mallarını överek karşısındakini kandıran, dolandıran kimse

  Kim namuslu, kim dalavereci, kim şarlatan, laf ebesi ve dalkavuk, biliyordu. - Tarık Buğra

• Bilir geçinen kimse

  Ben şarlatan değilim, oğlum. Bu illetin devası bendedir. - Peyami Safa

[isim]

• Şaklatmak işi

[nesnesiz]

• Şakımak

[nesnesiz]

• `Şak` diye ses çıkarmak

  Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı / Bir dakika araba yerinde durakladı - Faruk Nafiz Çamlıbel

[isim]

• Şakketmek işi

[isim]

• Şartlamak işi

[isim]

[ticaret]

• Satın alma, satma, yaptırma, kiralama vb. işleri gerçekleştirmek isteyen tarafın düzenlediği, her iki tarafın da uymayı üstlendikleri şartların tespit edildiği resmî belge

[nesnesiz]

• Şarıldamak

• Bağırıp çağırmak, hakaret etmek

  Haznedar çiftliğinin oraya yaklaşınca ela gözlüm birden şarladı. - Osman Cemal Kaygılı

[isim]

• Şamanlığa inanmış kimse, Şamani

[isim]

• Kuzey ve Orta Asya'da Türkler, diğer kıtalarda da başka topluluklar arasında günümüze kadar süregelen doğaya tapma, doğaüstü ruhlara inanma temeline dayalı din, Şamanizm

[sıfat]

• Gürültülü patırtılı

  Ben kendim, ırk ve din ayrılığına bakmadan bu şamatalı politika dünyasında daima insanların birliğine inanıyordum. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• Çok eğlenceli

[isim]

[müzik]

• Küçük şanson, kısa türkü

[isim]

• Basit şakalar yaparak herkesi güldüren, şakacı kimse

[zarf]

• Ansızın

  İşte böyle bir gün adamın hatasını şakkadak suratına vururlardı. - Ömer Seyfettin

[sıfat]

• Şairi andıran, şaire benzeyen, şair gibi, ozansı