[isim]

• Cisimleri görmeyi, renkleri ayırt etmeyi sağlayan fiziksel enerji, erke, ziya, nur, şavk

  Okuyabilmek için kapıdaki ışık yeterli değildi. - Halide Edip Adıvar

• Bir yeri aydınlatmaya yarayan araç

  Bir gece yatmışken kalktı, bitişik odaya girdi, ışığı yaktı. - Yusuf Atılgan

• Aydınlanmak için kullanılan elektrik

  Apartmandaki dairelerin ışıkları kapalı, herkes mışıl mışıl uyuyor olmalı. - Ahmet Ümit

[mecaz]

• Mutluluk, sevinç veya zekâdan doğan, özellikle yüzde ve gözlerde beliren parıltı

  Bütün gözlerden manalı ışıklar sıçrıyordu. - Peyami Safa

[mecaz]

• Yol gösteren, aydınlatan kimse, düşünce, eser vb

  Sevgili Behçet Necatigil şiirimizin vazgeçilmez ışıklarından biri olarak ayrıldı aramızdan. - Necati Cumalı

[fizik]

• Yüksek derecede ısıtılan cisimlerin veya çeşitli enerji biçimleriyle uyarılan cisimlerin gaz ışı yaydığı gözle görülen ışıma

Ata Sözleri ve Deyimler

• ışığı altında
• ışık almak
• ışık tutmak

[sıfat]

• Işığı olan, aydınlık, ışıklandırılmış, nurlu, nurani, ziyalı, ziyadar

  Tünelin ışıklı ucundan doğru bir esinti geliyor. - Adalet Ağaoğlu

[mecaz]

• Neşe veren, sevinç yaratan, mutlu

  Kadınınsa güzel yüzü dökülüyor önüne, kocasından uzaklaşıyor, ışıklı gözleri doluyor, dudağı titriyor giderek. - Yusuf Atılgan

[isim]

[sinema]

[televizyon]

• Çevirim sırasında, aydınlatılmış olan konunun görüntüsünün duyar kat üzerine belirli bir süre düşerek etkilemesi

[isim]

[sinema]

[televizyon]

• Karanlık odalara girip çıkarken bu yerlere ışık sızmasını önleyen düzen

[isim]

• Işıklanmak işi

[isim]

[sinema]

[televizyon]

• Sinema filmlerinin çekiminde veya tiyatro, opera, bale vb. gösteri sanatlarında sahnenin aydınlatılması için gerekli ışık ve elektrik işlemini düzenleyip yapan kimse

[nesnesiz]

• Işıklı duruma gelmek, aydınlanmak, ışımak

  Bahçeye bir gölge düştü ama çok durmadı, ortalık yine ışıklandı. - Nazım Hikmet

[isim]

[fizik]

• Bir optik cihazda, cisme çıplak gözle veya cihazla bakıldığında ağ tabakadaki birim yüzeyi etkileyen ışık miktarları arasındaki oran

[sıfat]

• Işığı olmayan, ziyasız, karanlık

  Arka sokağa bakan, dar, basık tavanlı, ışıksız bir yerdi. - Peyami Safa

[isim]

• Işıkçının yaptığı iş

[isim]

• Aydınlatma

  Anıtkabir'in ışıklandırma düzeni.

[isim]

• Işıksız olma durumu, ziyasızlık

  Oradaki karanlık ışıksızlıktan gelme maddi bir karanlık değil. - Azra Erhat

[-i]

• Aydınlatmak

[isim]

[fizik]

• Işık şiddetini veya enerjisini ölçen araç, fotometre

• Bir ışık kaynağının, belli uzaklıkta oluşturduğu aydınlığı ölçme işinde kullanılan araç, fotometre

[isim]

• Işıklandırılmak işi