[isim]

• Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı

  Evin arkasında dekorlar boyarlardı. - Adalet Ağaoğlu

• Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi

  Çocuğun arkası ağrıyormuş.

• Geri kalan bölüm

  Masalın arkası. Yazının arkası.

• Art, peş

• Otururken sırtın dayandığı yer

  Otomobile bindiğimiz zaman başını arkaya yaslamış, gözlerini yummuştu. - Tarık Buğra

• İnsanın vücudu, bedeni

  Arkasında beli kemerli, dar, şık bir pardösü vardı. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Arkada olan, arkada bulunan

[sıfat]

[mecaz]

• Kayıran, destekleyen

  Memur olmak için büyük bir arka gerek. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[mecaz]

• Geçmiş, geride kalmış zaman

  Bütün gözler arkaya, maziye çevrilmişti. - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• arka arkaya vermek
• arka bulmak
• arka çevirmek
• arka çıkmak
• arkada bırakmak
• arkada bırakmak
• arkada kalanlar (veya arkadakiler)
• arkada kalmak
• arkadan söylemek
• arkadan vurmak
• arka kapıdan çıkmak
• arka olmak
• arkası alınmak
• arkası gelmek
• arkası kesilmek
• arkasına (bile) bakmadan gitmek (veya kaçmak)
• arkasına almak
• arkasına düşmek (veya takılmak)
• arkasında dolaşmak (veya gezmek)
• arkasından atlı kovalamak
• arkasından atmak (veya konuşmak)
• arkasından koşmak
• arkasından sürüklemek
• arkasından teneke çalmak
• arkasından zil takıp oynamak
• arkasında yumurta küfesi yok ya! (veya olmamak)
• arkasını (birine) vermek
• arkasını (bir şeye) vermek
• arkasını almak
• arkasını bırakmak
• arkasını dayamak
• arkasını getirememek
• arkasını sağlama almak
• arkasını sıvamak
• arkası olmamak
• arkası yere gelmemek
• arka vermek
• arkaya bırakmak (veya koymak)
• arkaya kalmak

[isim]

[eskimiş]

• Ter

• Pirinç ve şeker kamışından elde edilen bir rakı türü

[isim]

[argo]

• Çalma

[isim]

[eskimiş]

• Kiraya verilerek gelir getiren ev, dükkân, tarla, bağ vb. mülk, akaret

Ata Sözleri ve Deyimler

• akar edinmek

[isim]

• Halı, koltuk, yatak vb. yerlerde ve nemli ortamlarda yaşayan, astıma yol açabilen, insan vücudundan dökülen deri tozlarıyla ve parçacıklarıyla beslenen bir tür canlı

[isim]

• Sıvı, mai, likit

[isim]

[jeoloji]

• Yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü, toprak

  Kurbağa karada da soluk alır, suda da. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

• karada ölüm yok
• karaya ayak basmak
• karaya çıkarmak
• karaya düşmek
• karaya oturmak
• karaya vurmak

[isim]

• En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım - Bekir Sıtkı Erdoğan

• Esmer

[sıfat]

[mecaz]

• Kötü, uğursuz, sıkıntılı

[mecaz]

• Yüz kızartıcı durum, leke

[mecaz]

• İftira

Ata Sözleri ve Deyimler

• kara çalmak
• kara kara düşünmek
• karalar bağlamak (veya giymek)
• kara sürmek
• karaya sabun, deliye öğüt neylesin

[isim]

• Üzerine yapı yapılmak için ayrılmış yer

[isim]

[eskimiş]

• Eserler

[isim]

• Yüzyıllar

[isim]

[halk ağzında]

• Ark

  Arıkta çimdim de geldim diye fısıldadı. - Cahit Uçuk

• Fide veya fidan dikilen yer

Ata Sözleri ve Deyimler

• arık çekmek

[sıfat]

• Zayıf, cılız, kuru, sıska

  Arık, zayıf bir buzağı kuyruğunu sallayarak gidiyordu. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• arık ata kuyruğu da yüktür
• arık etten yağlı tirit olmaz
• arık öküze bıçak çalınmaz

[sıfat]

• Uzak

  Sesin ıraktan gelir, yürek deler. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• ırak yerin haberini kervan getirir

[isim]

[müzik]

• Klasik Türk müziğinde, aynı adla anılan ve kalın fa diyez notasını andıran perdedeki makamlardan biri

[isim]

• Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

[isim]

• Para veya değerli eşya saklamaya yarayan çelik dolap

  Arkaya doğru bir adım atıp sırtını meyhanecinin kasasına dayadı. - Sait Faik Abasıyanık

• Ticarethanelerde para alınıp verilen yer

• Bazı oyunlarda oyunu yönetme veya para karşılığında fiş verme işi

  Kasa kim?

• Vagon, kamyon veya traktörün yük taşımak için şasiye bağlanmış üst bölümünü oluşturan parça

• Tahta veya sentetik maddelerden yapılmış, dört köşe, sağlam ambalaj parçası, sandık

  Barın kapısı önünde bira kasaları yığılmıştı. - Attila İlhan

• Basımcılıkta dizgi harflerinin konulduğu gözlerden oluşan tabla

[mecaz]

• Varlıklı kişinin harcamalarını yapan kimse

[mimarlık]

• Kapı ve pencerelerin sabit olarak tutturulduğu asıl çerçeve

[spor]

• Birbiri üzerine istif edilerek yüksekliği ayarlanabilen atlama aracı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kasayı devretmek

[isim]

• Bir erkeğin evlenmiş olduğu kadın, eş, refika, zevce

  Eve varınca karım Fadime kapıyı açar. - Sait Faik Abasıyanık

[kaba konuşmada]

• Kadın

  Analar ağlıyor, nişanlılar ağlıyor, karılar ağlıyordu fakat Saliha kadın buna alışmıştı. - Halide Edip Adıvar

[halk ağzında]

• Yaşlı, ihtiyar

Ata Sözleri ve Deyimler

• karı gibi
• karının saçlısı, tarlanın taşlısı
• karısının üstüne evlenmek

[isim]

• Üzüm, incir, erik vb. meyvelerin alkolle mayalanarak damıtılmasıyla elde edilen içki, aslansütü, imamsuyu

  Mollanın ağzından sert bir rakı kokusu çıkıyordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

[eskimiş]

• Bir tür dans

  Zil, şal ve gül. Bu bahçede raksın bütün hızı / Şevk akşamında Endülüs üç defa kırmızı - Yahya Kemal Beyatlı

[fizik]

• Salınım

Ata Sözleri ve Deyimler

• raks etmek

[isim]

[tıp]

• Zaman zaman kendini kaybederek olduğu yere düşme, vücutta şiddetli çırpınmalar ve ağız köpürmesi ile ortaya çıkan bir sinir hastalığı, tutarık, tutarak, tutarga, yilbik, epilepsi

  Nefesi kulunca, sıtmaya, havaleye, saraya, çarpıntıya birebirmiş. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Evlere, çeşmeden su taşımayı iş edinmiş olan kimse

• Kırsal bölgelerde sulama işlerini düzenleyen ve denetleyen kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• saka beygiri gibi

[isim]

[hayvan bilimi]

• Saka kuşu

[isim]

[tıp]

• Baygınlık, kendinden geçme durumlarına yol açan bir hastalık