[sıfat]

• Kısa süren, bir an içinde olan, enstantane

  Beni hatırlatıyor, benimle olmayı anlık bir duygu hâlinde olsa da istiyor muydu? - Tarık Buğra

• Bir anda oluşan, gelişen, spontane

[isim]

[ruh bilimi]

• Duyu ve iradeden ayrı olarak düşünülen bilme yetisi

[isim]

[ruh bilimi]

• Anlama gücü, usa vurma, yargılama, müdrike, entelekt

[isim]

• İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi

  Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu. - Ömer Seyfettin

• Döl yatağı

  Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı. - Halide Edip Adıvar

• Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm

  Geminin karnı. Şişenin karnı.

• Mide

  Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• İç, gönül, akıl, kafa

  Ben senin karnındakini ne bileyim?

[mecaz]

• Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme

[fizik]

• Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar

Ata Sözleri ve Deyimler

• karın doyurmak
• karnı büyümek
• karnından konuşmak (veya söylemek)
• karnını doldurmak
• karnı tok it gölgede yatar
• karnı tok, sırtı pek
• karnı zil çalmak

[sıfat]

• Kan bulaşmış

  Öldürdüğü güzele ağlayan bu katilin / Elleri kanlı fakat gözyaşları temizdi - Enis Behiç Koryürek

• Kanı olan

• Kan dökülmesine neden olan

  Bu savaş çok kanlı olacak, beyler. - Tarık Buğra

• İsteyerek kan dökmüş olan (kimse), hunriz, katil

• Kanlanmış olan

  Kanlı göz.

[isim]

• Kan davasında taraf olan kimse

  Oğlumun kanlısı Abbas kâfiri değil, oğlumun kanlısı Esme'dir. - Yaşar Kemal

[tıp]

• Kanı yoğun olan, demevi

  Kanlı adam.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kanlı gömlek gizlenemez
• kanlısı olmak
• kanlı yaş (veya yaşlar) dökmek

[sıfat]

• Üstünde kar bulunan

  Baş pınarın karlı suyun içelim / Gurbet kalesini tezce geçelim - Halk türküsü

• Kar yağan

  Kışın çok karlı, tipili günlerinden başka günlerini günahı kadar sevmezdi. - Osman Cemal Kaygılı

[sıfat]

• Kârı olan, kazançlı

  Şimdi ayrıntılara girmeyelim. Kitapta yazılanlara inanmak, inanmamaktan çok daha kârlıdır. - Nazım Hikmet

[sıfat]

• Cisimlerde uzunluk ve genişlik dışında üçüncü boyutu çok olan (cisim), ince karşıtı

  Alt katta her tarafın pencereleri kalın, sık demir parmaklıklarla örtülüydü. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Enli ve gür (kaş)

• Yoğun, akıcılığı az olan

  Kalın bir sis tabakası.

• Etli, dolgun

  Dudakları kalın, yüzü ergenlik içinde... - Memduh Şevket Esendal

• Pes (ses)

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalın incelene kadar ince süzülür

[isim]

[halk ağzında]

• Gelin olacak kıza erkek tarafından verilen para veya armağan, ağırlık

  Babam senden çok mu istedi kalını? - Halk türküsü

[isim]

• Mayalı hamurun parçalara ayrılıp tandırda pişirilmesiyle elde edilen ekmek türü

[sıfat]

• Kırma işini yapan (kimse)

  Taş kıran işçiler.

[isim]

• Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden hastalık veya başka neden, ölet, afet

  Kıranları ve zelzeleleri, feyezanları ve harpleri görmüşlerdir. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıran girmek

[isim]

[halk ağzında]

• Kıyı, kenar, çevre, uç

• Dağ sırtı, tepe, bayır

• Kıraç toprak

[coğrafya]

• Birbirine paralel olarak uzanan iki akarsu arasında kalmış dağ sırtı

[isim]

[meteoroloji]

• Gökkuşağı

[isim]

• Çoğunlukla denize dökülen, özellikle genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir

  Sakarya sanki adı duyulmadık hatta adı konmadık bir ırmaktı. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• ırmağı geçerken at değiştirilmez
• ırmak kenarına çeşme yapılmaz

[isim]

• Kalma işi

[sıfat]

• Kını olan, bir kınla sarılı olan

[isim]

[bitki bilimi]

• Kını çok gelişerek bağlı bulunduğu sapı az veya çok saran yaprak

[isim]

• Kırmak işi

• Pili

• Kırılmış veya dövülmüş tahıl

  Buğday kırması.

• Basılı kâğıtları forma durumuna getirmek için belli yerlerinden bükme ve katlama işi

• Ot bitmeyen bayır

  Yeşerir bayırlar, çöller, kırmalar / Nakışların bugün dört yanın dağlar. - Âşık Ali İzzet

[sıfat]

• Ortasından kırılarak doldurulan (tüfek)

  Mustafa, kırma tüfeğe bir kurşun sürdü. - Yaşar Kemal

[sıfat]

[biyoloji]

• Melez

  Arap kırması bir at.

[sıfat]

[mecaz]

• Yabancı etkilerle özgün niteliğini yitirmiş olan

[isim]

[bitki bilimi]

• Maydanozgillerden, bir yıllık ve özel kokulu otsu bir bitki (Ammi visnaga)

[isim]

• Kılmak işi

  Kitabımı elimden bırakmadığımı görmek bile onları mutlu kılmaya yetiyordu. - Necati Cumalı

[isim]

• Sıvıların bir kaptan akarken çıkardığı ses

[sıfat]

• Ünlü

  Namlı, şanlı, iri yarı bir delikanlının buncacık kıza âşık olması ne demekti? - İlhan Tarus

[isim]

[halk ağzında]

• Samanından ayrılmış arpa, buğday yığını