[sıfat]

• Tartıda çok çeken, hafif karşıtı

  Kurşun, ağır bir madendir. Taş yerinde ağırdır.

• Çapı, boyutu büyük

  Ağır top.

• Yavaş

  Adam ağır adımlarla gelip masanın başına geçiyor. - Esat Mahmut Karakurt

• Yoğun

  Evin sofasına girer girmez kendisini ağır bir duman karşıladı. - Abbas Sayar

• Fiziksel sebeplerden dolayı güç işiten (kulak)

[mecaz]

• Değeri çok olan, gösterişli

  Ağır kıyafeti ile muhite uymayan Canan'ın yanında, ne kadar rahat ve sadeydi. - Mithat Cemal Kuntay

[mecaz]

• Çetin, güç

  Denizcilik tarihinin en ağır sorumluluklarından birini üzerine alıyordu. - Feridun Fazıl Tülbentçi

[mecaz]

• Ciddi

[mecaz]

• Sıkıntı veren, bunaltan

[mecaz]

• Dokunaklı, insanın gücüne giden, kırıcı

  Kızmıştım, Keziban'a söylenecek şöyle ağır bir söz arıyordum. - Nurullah Ataç

[mecaz]

• Ağırbaşlı, ciddi

  Bu, on dokuz yaşında ufak tefek bir kızdı fakat otuz yaşındaki bir insandan daha ağırdı. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• Keskin, boğucu (koku)

  Bu koku, en hafif rüzgârla burnu kuvvetli bir adama uzaktan kendini hissettirecek kadar ağırdır. - Falih Rıfkı Atay

• Kısık, alçak

  Ağaya pek duyurmak istemeyen ağır bir sesle kulağıma eğildi. - Osman Cemal Kaygılı

[mecaz]

• Davranışları yavaş olan

[mecaz]

• Sindirimi güç (yiyecek)

  Ağır bir yemek.

[isim]

[spor]

• Ağır sıklet

  Yıllarca ağırda güreşti.

[zarf]

• Yavaş bir biçimde

  Cüneyt Bey sözlerini tartıyormuş gibi ağır söylüyordu. - Etem İzzet Benice

Ata Sözleri ve Deyimler

• ağır basar, yeğni kalkar
• ağır basmak
• ağır basmak
• ağır çekmek
• ağırdan almak
• ağır durmak
• ağır gelmek
• ağır git ki yol alasın
• ağırına gitmek
• ağır işitmek (veya duymak)
• ağır kaçmak
• ağır kazan geç kaynar
• ağır ol!
• ağır ol, batman gel
• ağır otur ki bey (veya molla) desinler
• ağır oturmak
• ağır söylemek
• ağır taş yerinden oynamaz
• ağır yongayı yel kaldırmaz

[sıfat]

• İşitme duyusundan yoksun, işitmeyen (kimse)

• Ses geçirmeyen

  Adliyenin arka taraflarına isabet eden, şehrin gürültüsünü duymayan, sağır, mahfuz bir odasında idik. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

• Isıyı az veren, geç ısınan

  Sağır soba.

• Vurulduğu zaman ses vermeyen

  Sağır davul.

• İçi görülmeyen, donuk (cam)

Ata Sözleri ve Deyimler

• sağır olmak
• sağır sultan bile duydu

[isim]

• Göğüs

  Bak çorak tarlasında sabanına dayanmış / Geniş alnı güneşle, bağrı ateşle yanmış - Faruk Nafiz Çamlıbel

• Ok yayı ve dağda orta bölüm

[anatomi]

• Ciğer, bağırsak vb. vücut boşluklarında bulunan organların ortak adı, ahşa

Ata Sözleri ve Deyimler

• bağrına basmak
• bağrına taş basmak
• bağrını delmek
• bağrını ezmek
• bağrı yanmak

[isim]

[hayvan bilimi]

• Geviş getirenlerden, boynuzlu büyükbaş evcil hayvanların genel adı

[hakaret yollu]

• Anlayışsız, kaba saba kimse

[isim]

[halk ağzında]

• Sırt, arka, iki kürek arası

• Atın omuzları arasındaki yer

• Çoğunlukla bu yerde eyer ve semerin açtığı yara

• Kel

[isim]

• Çığın kar üzerinde açtığı iz

• Patika

• İz

  Sabanın sapına çalımlı çalımlı sarılarak kuvvetli demirin açtığı çığır üzerinde ağır adımlarla yürümekteydi. - Nabizade Nâzım

[mecaz]

• Yeni bir biçim, yöntem veya yol

  Edebiyatımızda büyük bir çığırın ilk ve güçlü öncüsü olan bu hikâyeler... - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

• çığır açmak

[isim]

[hayvan bilimi]

• Orta Anadolu'da yetişen, sert ve kurak iklime dayanıklı, küçük yapılı bir tür sığır