[-i]

• Üstüne almak, yüklenmek, deruhte etmek

  Babam üzerinde durmamış, onun papara payını da üstlenen annem ise bunu bir mesele hâline getirip küplere binmişti resmen. - Elif Şafak

[isim]

• Üstelenmek işi

[nesnesiz]

• Bir düşünce veya istek üzerinde durmak, direnmek, ısrar etmek, tekit etmek

  Almazlandım gerçi ama üsteleyip elime para bile sıkıştırdı. - Mustafa Kutlu

• Hastalık yeniden ortaya çıkmak, depreşmek, nüks etmek

  Sıtması üsteledi.

[-i]

• Bir isteği, bir buyruğu tekrarlamak, tekit etmek

  Büyük oğul üstelemekten vazgeçti. - Orhan Kemal

[-e]

• Bir şeyin üstüne eklenmek, katılmak, inzimam etmek

[isim]

• Üstünsemek durumu

[sıfat]

• İnceliklerine inmeden, özen göstermeden, gelişigüzel, baştan savma yapılan

[zarf]

• (üstü'nkörü) İnceliklerine inmeden, özen göstermeden, gelişigüzel, şöyle bir, baştan savma, eğreti, öylesine, üstten

  Fakat bu işi bilinçli olarak üstünkörü yapmış, yaraların tam kapanmamasına dikkat etmişti. - İhsan Oktay Anar