[isim]

• Anlatma, oluş, deyiş veya yapış biçimi, tarz

  Akşam içinde en büyük üstatların eserleri kadar mükemmel ve muhteşem olan tabiat bize bir eda ve üslup dersi verir. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Bir sanatçıya, bir çağa veya bir ülkeye özgü teknik, renk, biçimlendirme ve söyleyiş özelliği, biçem, stil

  Bu üslup, ruhumun yazıma akseden hâletini gösteriyor. - Refik Halit Karay

[edebiyat]

• Sanatçının görüş, duyuş, anlayış ve anlatıştaki özelliği veya bir türün, bir çağın kendine özgü anlatış biçimi, biçem, tarz, stil

  Dili, üslubu, istiareleri, hayalleri herkesinkinden ayrı olan bu eserin mevzusunu bile başkalarınınkine benzetmedi. - Asaf Halet Çelebi

[sıfat]

• Üslubu olan

  On dokuzuncu asırda aşk, ömrünü üsluplu salonlarda geçirir oldu. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

• Üslubu beğenilen yazar

[sıfat]

• Üslubu olmayan

  Arpa ambarlarını andıran üslupsuz kiliseler, başları düşük zayıf semerli beygirler. - Ömer Seyfettin

[isim]

[edebiyat]

• Üsluba gösterilen aşırı özen

[isim]

• Üslupsuz olma durumu

[isim]

• Üsluplaştırmak işi

[-i]

• Doğal biçimlerin görünüş özelliklerini yitirmeden yalınlaştırılması ile motif oluşturmak