[sıfat]

• Çok ürken, korkuya çabuk kapılan

• Çekingen

  Kız, benzi uçmuş, yarı ürkek, yarı yalvarışlı gülümsüyordu ona. - Tarık Buğra

[isim]

• Ürkmek işi, tevahhuş

[isim]

• Topluluğu saran ortak korku, panik

[nesnesiz]

• Bir şeyden korkup sıçramak, tevahhuş etmek

  Gölgesinden ürkmüş bir Arap atı gibi şahlandı. - Ömer Seyfettin

• Şaşkınlık ve korku duymak

  Anası sabaha kadar saçlarını tarıyor, düşünüyor, ürküyordu. - Yaşar Kemal

• Ağaç meyve vermemek

  Şeftaliler bu yıl ürkmüş.

[mecaz]

• Çekinmek

  Yaramaz çocuk tutumundan her zaman ürkerdi. - Haldun Taner

[isim]

• Ürkek olma durumu

• Ürkekçe davranış

  Benim ürkekliğim ise yanımda başkalarının dövülmesinden geliyor. - Ayla Kutlu

[isim]

• Ürkütmek işi

  Bu dönemeçli, rampalı saadet beni biraz ürkütmeye başladı. - Aka Gündüz

[sıfat]

• Ürkek

[zarf]

• (ürke'kçe) Ürkek bir biçimde

  Önce ürkekçe sokuldular yanımıza, sonra gençlerin bunalımlarını anlattılar. - Tomris Uyar

[sıfat]

• Ürkü veren

[isim]

• Ürkme işi

[-i]

• Ürküntü vermek

• Korkutup kaçırmak

  Avcı, elinde ipi silkeleyerek hafif, sanki balıklarını ürkütmek istemiyormuş gibi yavaş yavaş ağını çekiyordu. - Memduh Şevket Esendal

• Herhangi bir etkiyle bitkinin gelişmesini engellemek

[mecaz]

• Korkutmak

  Karşılarındaki müthiş manzara onları bir saniye bile ürkütmemiştir. - Esat Mahmut Karakurt

[mecaz]

• Kuşkulandırmak

  Ali Rıza Bey hemen kendini topladı. Münasebetsiz bir şey yaparak arkadaşını ürkütmekte mana yoktu. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Ürkme duygusu, tevahhuş

  Işıltılı gözlerinde en ufak bir ürküntü yoktu. - Nezihe Araz

Ata Sözleri ve Deyimler

• ürküntü vermek

[sıfat]

• Ürkme, çekinme duygusu veren

  İncecik bir lüks değil kaba, zevkten yoksun, çok daha ürkünç bir lüks sergilenecek şimdi. - Selim İleri

[isim]

• Ürkekleşmek durumu

[isim]

• Ürkütülmek işi

[nesnesiz]

• Ürkek duruma gelmek