[isim]

• Ses

• Herkesçe bilinme, tanınma durumu, san, şöhret, şan

  O kadar ünü ve başarıyı yakıştıramamıştı bu yüze. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• ün almak (veya kazanmak veya salmak veya yapmak)
• üne kavuşmak

[sıfat]

• Tek, eşi olmayan

[isim]

• Birlik, birleşmiş olma durumu

• Bir kümenin her elemanı veya bir çokluğu oluşturan varlıkların her biri, birim

• Dersin bölümlerinden her biri

[dil bilgisi]

• Birim

[askerlik]

• Bir görevi, işi sürekli olarak yapmak üzere oluşturulmuş birlik

[sıfat]

• Birlikçi, birlikten yana, birleştirici (siyaset)

• Merkeziyetçi

[isim]

[dil bilgisi]

• Türlü duyguları anlatan veya bir doğa sesini yansıtan kelime, nida: Ah! oh! şak, çat vb

• Ünlem işareti

[isim]

• Ordu iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• Ün salmış olan, tanınmış, şöhretli, meşhur, şanlı, namlı, namdar, anlı şanlı

  Kimsenin üzerinde durmadığı birkaç ünlü kişiden birisi de kesinlikle o idi. - Tarık Buğra

[isim]

[dil bilgisi]

• Ses yolunda bir engele çarpmadan çıkan ses, sesli, sesli harf, vokal: a, e, ı, i, o, ö, u, ü

[isim]

• Ünlemek işi

[isim]

• Ünletmek işi

[isim]

• Ünlenmek işi

[-e]

• Yüksek sesle çağırmak

  Mustafa'ya ünle, görelim. - Nabizade Nâzım

[-i]

• Yüksek sesle bildirmek

  Bir ses, sırası gelenin adını ünlüyordu. - Attila İlhan

[nesnesiz]

• Çağrılmak, yüksek sesle bildirilmek

• Ün sahibi olmak, ün kazanmak, meşhur olmak

[-i]

• Bağırtmak, çağırtmak

  Şehirde olsa ünletirsin: Görene beş kuruş, bulana on kuruş. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

• Alışkanlık

  Araya giren yıllar zarfında meslekten kopunca eski arkadaşlarıyla ünsiyeti de kopmuştu. - Osman Aysu

Ata Sözleri ve Deyimler

• ünsiyet peyda etmek

[sıfat]

• İçinde ünlü harf bulunan (söz)