ÖĞRETMEN Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

ÖĞRETMEN harflerini içeren 4 harfli 21 kelime bulunuyor. 4 harfli ÖĞRETMEN kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Öğretmen ile başlayan 4 harfli kelimeler. öğretmen ile biten 4 harfli kelimeler. İçinde Öğretmen olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

EĞME12, EĞER11, ÖRME11, ÖTME11, ÖNEM11, NÖTR10, ÖTRE10, ÖREN10, TÖRE10, ERME5, ETME5, EMET5, EMEN5, MERT5, ERTE4, EREN4, ETEN4, ETER4, NERE4, TREN4, TERE4

EREN

[isim]

[din bilgisi]

  • Ermiş

    Bu adam vaktinin en büyük erenlerindendi. - Ömer Seyfettin

  • Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

  • erenlerin sağı solu (belli) olmaz

Birleşik Kelimeler: alperen

ETEN

[isim]

[halk ağzında]

  • Etene
  • Yemişlerin yenilen bölümü

ETER (Kelime Kökeni: Fransızca éther)

[isim]

[kimya]

  • Oksijenli asitlerin alkollerle birleşmesinden oluşan sıvılar
  • Hekimlikte kullanılan, çok uçucu, renksiz ve kendine özgü kokusu olan bir sıvı, lokman ruhu
  • Bir tür organik yağ çözücü

NERE

[isim]

  • Hangi yer?

    Buranın nere olduğunu biliyor musunuz? Bu, nerenin resmi?

  • Hangi taraf?
  • Hangi organ?

    Nereniz ağrıyor?

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ... nere ... nere

TREN (Kelime Kökeni: Fransızca train)

[isim]

  • Demir yolunda yolcu ve yük taşımakta kullanılan, bir veya birkaç lokomotif tarafından çekilen vagonlar dizisi, katar, şimendifer

    O gece Eskişehir'den son kalkan trenle Ankara'ya dönüyordu. - Ruşen Eşref Ünaydın

Ata Sözleri ve Deyimler

  • treni kaçırmak

Birleşik Kelimeler: tren kazası, buharlı tren, elektrikli tren, kara tren, karma tren, motorlu tren, banliyö treni, posta treni, yer altı treni, yolcu treni, yük treni

TERE (Kelime Kökeni: Farsça tere)

[isim]

[bitki bilimi]

  • Turpgillerden, yaprakları salata olarak yenen baharlı bir bitki (Lepidium sativum)

Birleşik Kelimeler: çayır teresi, su teresi, yaban teresi

ERME

[isim]

  • Ermek işi

ETME

[isim]

  • Etmek işi

Ata Sözleri ve Deyimler

  • etme bulma dünyası

EMET

[isim]

  • Kütahya iline bağlı ilçelerden biri

EMEN

[isim]

[halk ağzında]

  • Bağ çubuğu, ağaç veya sebze dikmek için açılan çukur

MERT (Kelime Kökeni: Farsça merd)

[sıfat]

  • Yiğit

    Merttir, yiğittir, yüreği de bileği de pektir. - Tarık Buğra

  • Sözünün eri, güvenilir (kimse), erkek

Birleşik Kelimeler: merdikıpti, civanmert

NÖTR (Kelime Kökeni: Fransızca neutre)

[sıfat]

  • Etkisiz

[kimya]

[fizik]

  • Yansız

[mecaz]

  • Tarafsız, yansız

ÖTRE

[isim]

  • Arap harfli metinlerde bir ünsüzün o, ö, u, ü seslerinden biriyle okunacağını gösteren işaret

ÖREN

[isim]

  • Kalıntı

TÖRE

[isim]

  • Bir toplulukta benimsenmiş, yerleşmiş davranış ve yaşama biçimlerinin, kuralların, görenek ve geleneklerin, ortaklaşa alışkanlıkların, tutulan yolların bütünü, âdet

    Töre anlayışları bu bilinçlilikleriyle pekişmiştir. - Necati Cumalı

  • Bir toplumdaki ahlaki davranış biçimleri, adap

Birleşik Kelimeler: töre bilimi, töre cinayeti, töre dışı, töretanımaz, aktöre, sağtöre