[sıfat]

• Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan, spesiyal

  Aşçının özel yemeği.

• Benzerlerinden ayrılmasını sağlayan bir özelliği olan, spesiyal

• Bir kişiyi ilgilendiren, hususi, zatî

  Özel bir diyeceği varmış gibi koluma girdi sokakta. - Necati Cumalı

• Devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı

• Dikkate değer

  Özel bir ilgi gösterdi.

• Ayırt edici bir niteliği olan

• Her zaman görülenden, olağandan farklı

  Özel durumları da göz önüne alalım.

[isim]

[felsefe]

• Herhangi bir durumu gösterebilme yeteneği

[isim]

• Bir şeyin benzerlerinden veya başka şeylerden ayrılmasını sağlayan nitelik, hususiyet, hasiyet, hassa(I), mahsusluk, spesiyalite

  Tek özelliği, yüzünün dayanılmaz çirkinliğiydi. - İhsan Oktay Anar

[zarf]

• Özel olarak, her şeyden önce, başta, hele, bilhassa, hassaten, hususuyla, bahusus, mahsus(I), mahsusen, mahsustan

  Evde, özellikle yaz ve güz aylarında çeşit çeşit kadınlar çalışırdı. - Adalet Ağaoğlu

[isim]

• Özelleşmek işi

[nesnesiz]

• Özel bir duruma gelmek

[isim]

• Özelleştirmek işi

• Devlete ait taşınır, taşınmaz malların teklif alma veya ihale yoluyla satışını yapma

[-i]

• Bir şeyi özel duruma getirmek veya özel olarak kullanmak, kamulaştırmak karşıtı

• Kamu malını satarak özel duruma getirmek

[isim]

• Özelleştirilmek işi

[nesnesiz]

• Özelleştirme işi yapılmak