[isim]

• Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça

  Yazının ekleri.

• Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave

  Gazetenin haftalık sanat ve edebiyat eki.

• Sonradan katılan, yapılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri

• İki borunun birbirine birleştirildiği yer

[sıfat]

• Eklenmiş, katılmış

  Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

• Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

• ek bent olmak
• ekini belli etmemek

• Türk alfabesinin on dördüncü harfinin adı, okunuşu

[sıfat]

[halk ağzında]

• Büyük, yetişkin, yaşlı, kart

[isim]

[mecaz]

• Yaşı küçük olduğu hâlde sözleri ve davranışları büyükmüş gibi olan çocuk

• Türk alfabesinin ikinci harfinin adı, okunuşu

[ünlem]

• `Ey, hey` anlamlarında bir seslenme sözü

  Namluna dayanır, yola dalarsın / Duruşun bakışın yaman, be Ali! - Faruk Nafiz Çamlıbel

[kimya]

• Berilyum elementinin simgesi

[sıfat]

[halk ağzında]

• Sert, katı

• Sağlam

[isim]

[spor]

• Savunma oyuncusu

  Bekle haf genel olarak gol atmaz, alkışlanmaz, göklere çıkarılmaz. - Haldun Taner

[isim]

• Hava gazı lambasının ucu

[isim]

• Doğum işini yaptıran kadın

  Babam ebe bulmaya koştu. - Ayla Kutlu

[halk ağzında]

• Büyükanne, nine

• Genellikle çocuk oyunlarında baş olan, diğer çocuklara veya gruba karşı cezasını çekmek ve bundan kurtulmak için tek başına bütün sorumluluğu üzerine alan çocuk, oyun ebesi

Ata Sözleri ve Deyimler

• ebe olmak

• Türk alfabesinin dördüncü harfinin adı, okunuşu

• Türk alfabesinin yirmi dokuzuncu harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Kısa kepenek

  Eşek gitti. Üstünde yeni kebe de vardı. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Bir kimsenin, satın aldığı hizmet veya ürün karşılığında para yerine verdiği ve karşılığı banka hesabından ödenen yazılı belge

[isim]

• Slavların batı kolundan olan bir ulus veya bu ulusun soyundan gelen kimse

[isim]

• Bazı sayı sıfatlarıyla birlikte kullanılarak bir olayın ve olgunun her bir tekrarlanışını bildiren söz, defa, kere, sefer, yol

  İki kez İstanbul'a gittim.

[isim]

• Yapağı veya keçi kılının dokunmadan yalnızca dövülmesiyle elde edilen kaba kumaş

  Belki on aile keçelerden, kilimlerden çergelerini meyve ağaçlarının altlarına kurdular. - Ömer Seyfettin

[sıfat]

• Bu kumaştan yapılan

  Keçe çadırların içi biraz ısınsın diye yerlere, kilimlerin üstüne ayı postları serilmişti. - Nezihe Araz

• Yere serilen halı, kilim vb. yünlü döşemelik

  Yaz geldi, keçeleri kaldırmalı.

Ata Sözleri ve Deyimler

• keçe külah etmek
• keçe külah olmak
• keçesini sudan çıkarmak
• keçeyi suya atmak

[isim]

• Pamuk veya keten ipliğinden yapılan dokuma, çaput

  Arkamıza kefenimsi bezler geçirip kuşakla bağladılar. - Falih Rıfkı Atay

• Pamuktan, düz dokuma

• Herhangi bir cins kumaş

  Çadır bezi. Yelken bezi.

• Herhangi bir iş için kullanılan dokuma

[sıfat]

• Kumaş veya dokumadan yapılmış

  Botlarımı çıkartırken yatağın altında Mine'nin bez terliklerini görüyorum. - Ahmet Ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

• bez alırsan Mısır'dan, kız alırsan asilden
• bez bağlamak
• bezi herkesin arşınına göre vermezler
• bezini yıkamak

[isim]

[biyoloji]

• İçinden geçen kandan veya öz sudan bazı maddeler ayırarak salgı oluşturan organ

  Tükürük bezleri. Pankreas bezi.

[isim]

[anatomi]

• Yara veya çıban sebebiyle vücudun herhangi bir yerinde oluşan şişkinlik, gudde

[isim]

• Hamur topağı, pazı

[isim]

• Yumurta akı ve pudra şekeri ile yapılan bir çeşit pasta türü

[isim]

• Deha sahibi kimse, dâhi