ÖRGÜTLEŞME Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

ÖRGÜTLEŞME harflerini içeren 4 harfli 45 kelime bulunuyor. 4 harfli ÖRGÜTLEŞME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Örgütleşme ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Örgütleşme olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

GÖMÜ17, GÖRÜ16, ÖRGÜ16, ÖRÜŞ15, ÖŞÜR15, ÖTÜŞ15, ÖLÜŞ15, GÖRE14, GÖLE14, ÖRGE14, ÖRÜM13, ÖLÜM13, ÖMÜR13, ÖRTÜ12, GÜME11, MÜGE11, ÖRME11, ÖTME11, ÖLME11, GÜRE10, ÖTRE10, ÖLET10, RÖLE10, TÖRE10, ÜŞME10, RÜŞT9, ÜLEŞ9, EŞME8, GETR8, GELE8, MEŞE8, MÜRT7, ÜTME7, ÜREM7, TÜRE6, ERME5, ETME5, EMET5, EMEL5, ELEM5, MERT5, ERTE4, ETER4, REEL4, TERE4

ETER (Kelime Kökeni: Fransızca éther)

[isim]

[kimya]

  • Oksijenli asitlerin alkollerle birleşmesinden oluşan sıvılar
  • Hekimlikte kullanılan, çok uçucu, renksiz ve kendine özgü kokusu olan bir sıvı, lokman ruhu
  • Bir tür organik yağ çözücü

REEL (Kelime Kökeni: Fransızca réel)

[sıfat]

  • Gerçek

TERE (Kelime Kökeni: Farsça tere)

[isim]

[bitki bilimi]

  • Turpgillerden, yaprakları salata olarak yenen baharlı bir bitki (Lepidium sativum)

Birleşik Kelimeler: çayır teresi, su teresi, yaban teresi

ERME

[isim]

  • Ermek işi

ETME

[isim]

  • Etmek işi

Ata Sözleri ve Deyimler

  • etme bulma dünyası

EMET

[isim]

  • Kütahya iline bağlı ilçelerden biri

EMEL (Kelime Kökeni: Arapça emel)

[isim]

  • Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek

    Bu emele vasıl olmak için bütün gayretimi sarf edeceğim, elimden geleni yapacağım. - Etem İzzet Benice

Ata Sözleri ve Deyimler

  • emel beslemek
  • emeline alet etmek

ELEM (Kelime Kökeni: Arapça elem)

[isim]

  • Acı, üzüntü, dert, keder

    Bu derdi huy edinenler elem çekmez. - Necip Fazıl Kısakürek

MERT (Kelime Kökeni: Farsça merd)

[sıfat]

  • Yiğit

    Merttir, yiğittir, yüreği de bileği de pektir. - Tarık Buğra

  • Sözünün eri, güvenilir (kimse), erkek

Birleşik Kelimeler: merdikıpti, civanmert

TÜRE

[isim]

  • Adalet

MÜRT (Kelime Kökeni: Farsça murd)

[sıfat]

  • Ölmüş (hayvan)

Ata Sözleri ve Deyimler

  • mürt olmak

ÜTME

[isim]

  • Ütmek işi
  • Ateşte kızartılmış taze buğday veya mısır

ÜREM

[isim]

[ekonomi]

  • Faiz, getiri

EŞME

[isim]

  • Eşmek işi

[halk ağzında]

  • Kaynak, pınar

[isim]

  • Uşak iline bağlı ilçelerden biri

GETR (Kelime Kökeni: Fransızca guêtre)

[isim]

  • Bacağın alt bölümünü ve ayakkabının üstünü örten kumaş veya köseleden yapılmış bir tozluk türü

    Belinde manevra kayışı, ayaklarında getrler, mahmuzlar, yanında da kasatura. - Memduh Şevket Esendal