[sıfat]

• Diriliği, canlılığı, tazeliği kalmamış

  Ölgün sesi pürtüklü bir duvar, tırtıklı bir kâğıt gibi belli belirsiz yükselip alçaldı. - Elif Şafak

• Pörsümüş, solmuş (bitki)

[mecaz]

• Cansız, renksiz, dikkat çekmeyen

  Ölgün lambaların yarı aydınlattığı bir salonda onlarla karşı karşıya oturduk. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[mecaz]

• Gücü azalmış, zayıflamış

  Canlı olmaya çalışan ölgün adımlarla kapağı odasına attı. - Haldun Taner

[isim]

• Ölgün olma durumu