[ünlem]

• Usanç, bezginlik, tiksinti vb. duygular anlatan bir söz

  Öf, ne kaba adam! Öf, ne pis koku!

[isim]

• Engelleme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen saldırganlık tepkisi, kızgınlık, hışım, hiddet, gazap

  Fahri'nin gözlerinde karanlık bir ifade var, umutsuzluk, öfke karışımı bir şey. - Ahmet Ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

• öfke baldan tatlıdır
• öfkeden kudurmak (veya deliye dönmek)
• öfke ile kalkan ziyanla (veya zararla) oturur
• öfkesi başına sıçramak (veya çıkmak veya vurmak)
• öfkesi kabarmak
• öfkesini çıkarmak (veya almak)
• öfkesini kusmak
• öfke topuklarına çıkmak
• öfkeye kapılmak
• öfke yüzü göstermek

[sıfat]

• Öfkelenmiş, kızgın, hiddetli

  Meydan okuyan öfkeli bekleyiş karşısında sustum. - Halide Edip Adıvar

[zarf]

• Öfkelenmiş, kızgın, hiddetli bir biçimde

  Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri. - Orhan Kemal

[isim]

• Öfkelenmek işi

  Ne kadar enerjim varsa öfkelenmeler, giyinmeler, anlatmalarla tükettiğimden artık konuşamazdım zaten. - Refik Halit Karay

[-e]

[nesnesiz]

• Öfkeli duruma düşmek, kızmak, hiddetlenmek

  Boş boş baktığımı görünce öfkelenip elindekileri bir köşeye attı. - Orhan Pamuk

[sıfat]

• Öfkelenmeyen

• Kızgın olmayan

  Öfkesiz bir sesle dedi ki ... - Refik Halit Karay

[isim]

• Öfkelenme işi

  Bütün öfkelenişlerimde olduğu gibi mırıldanıyordu. - Tarık Buğra

[isim]

• Öfkesiz olma durumu

[isim]

• Öfkelendirmek işi

[-i]

• Öfkelenmesine yol açmak, kızdırmak