[isim]

• Küme

  Bahçeye iner, bir çiçek öbeğinin dibinde bir hasır iskemleye otururdu. - Falih Rıfkı Atay

[gök bilimi]

• Genel olarak yaş, kimyasal yapı, uzay dağılımları ve hızları bakımından benzer özellik gösteren yıldızlar veya yıldız kümeleri

[dil bilgisi]

• Özne, yüklem veya çeşitli tümleçlerle birlikte kullanılan sözlerin bütünü

  Özne öbeği. Yüklem öbeği.

[isim]

• İnsan ve memeli hayvanlarda göbek bağının düşmesinden sonra karnın ortasında bulunan çukurluk

  Düğmeleri birer birer açtı göbeğine dek. - Zeyyat Selimoğlu

• Yağ bağlamış şişman karın

• Şehir, ülke vb.nin orta kısmı

  İsviçre'nin göbeğinde, nerede ise bilmem kaçıncı Türk Moskof muharebesi patlamak üzere idi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Bazı sebze ve meyvelerin orta kısmı

• Bahçe, halı, tavan, tepsi vb. süslü şeylerin ortalarındaki biçim

  Bu halının göbeği pek zarif.

• Hızı azaltarak trafiği yönetmek amacıyla bir kavşağın girişine yerleştirilen çember veya üçgen biçimindeki ada

• Kağnı tekerleğinin ortası, araba tekerleğinin dingil geçen yeri

• Değirmen taşının ortası

• Kilitleme sistemlerinde, anahtar dişlerinin tam olarak birbirine oturduğu pirinç yuva

[anatomi]

• Dölütte, yumurtanın dölüt dışında kalan bölümlerle ilişkisini sağlayan organların çıktığı yer

[toplum bilimi]

• Kuşak, nesil, batın

  Temiz bir isim, züğürt evlatlarda ancak bir, nihayet iki göbek dayanabilir. - Reşat Nuri Güntekin

[teknik]

• Ön ve arka tekerlerin ortasına oturtulmuş mil üzerinde dönen ve teker tellerinin takılmasına yarayan parça

Ata Sözleri ve Deyimler

• göbeği biriyle bağlı (veya beraber kesilmiş)
• göbeği çatlamak
• göbeği çıkmak
• göbeği düşmek
• göbeğini eritmek
• göbeğini kesmek
• göbeği sokakta kesilmiş
• göbek atmak
• göbek bağlamak (veya salıvermek)
• göbek çalkamak (veya çalkalamak)