[isim]

• Kar yağmış bir alana bakma sonucu ortaya çıkan göz kamaşması

[sıfat]

• Karlı bir alana bakma sonucu kamaşmış (göz)

[isim]

[halk ağzında]

• Ark

• Arklar arasında kalan toprak parçası

• Sabanla açılan çizi

[isim]

• Çoğunlukla denize dökülen, özellikle genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir

  Sakarya sanki adı duyulmadık hatta adı konmadık bir ırmaktı. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• ırmağı geçerken at değiştirilmez
• ırmak kenarına çeşme yapılmaz

[isim]

[hayvan bilimi]

• Sansargillerden, yazın esmer kırmızı, kışın beyaz renkli kürkü değerli, etçil hayvan, as (I), ermin (Mustela erminea)

[sıfat]

• Kırılmış olan

  Ahmet hemen heybesini açtı ve makasını, kırık tarağını çıkardı. - İsmail Hakkı Baltacıoğlu

• Tam nota göre düşük olan (not)

  Üç dersten kırığı var. Kırık not.

• Saf renkten hafif uzaklaşmış

  Kırık beyaz.

[isim]

• Kırılmış bir şeyden ayrılan parça

  Cam kırığı.

[isim]

• Kemiğin bir etki ile kırılması

  Kolunda kırık yok ama çıkık var.

[isim]

• Bir şeyin kırılan yeri

  Bunun kırığı neresinde?

[isim]

• Kırıntı

  Ekmek kırığı.

• Melez

  Kırık tazı.

[isim]

• Tavla oyununda oyun dışı bırakılan pul

[mecaz]

• Gücenmiş, üzgün

  Eşlerde, çocuklarda o üzgün, kırık bakış. - Behçet Necatigil

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırığı olmak
• kırık plak gibi

[isim]

[halk ağzında]

• Kadının veya erkeğin yasalara ve törelere aykırı olarak ilişki kurduğu erkek veya kadın

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırığı olmak

[isim]

[jeoloji]

• Fay

[isim]

• Kırkma işi

• Davarların yün veya kıllarını kırkmaya yarayan makasa benzer araç

[isim]

• Kırmak işi

• Pili

• Kırılmış veya dövülmüş tahıl

  Buğday kırması.

• Basılı kâğıtları forma durumuna getirmek için belli yerlerinden bükme ve katlama işi

• Ot bitmeyen bayır

  Yeşerir bayırlar, çöller, kırmalar / Nakışların bugün dört yanın dağlar. - Âşık Ali İzzet

[sıfat]

• Ortasından kırılarak doldurulan (tüfek)

  Mustafa, kırma tüfeğe bir kurşun sürdü. - Yaşar Kemal

[sıfat]

[biyoloji]

• Melez

  Arap kırması bir at.

[sıfat]

[mecaz]

• Yabancı etkilerle özgün niteliğini yitirmiş olan

[isim]

[coğrafya]

• Yükselti

[isim]

[toplum bilimi]

• Savunmasız insanların veya tutsakların toplu olarak öldürülmesi, katliam

  İçtenlik insanları kırımlara, cinayetlere, haksızlıklara sürüklemiş. - Salâh Birsel

• Hayvanların hastalık, soğuk gibi sebeplerle ölmesi

[isim]

• Çıkılacak yer, çıkıt, mahreç

[dil bilgisi]

• Boğumlanma noktası

[isim]

• Dolaylı bir biçimde elde edilen kazanç, menfaat, yarar

Ata Sözleri ve Deyimler

• çıkar gözetmek
• çıkarına bakmak
• çıkarını tepmek

[isim]

[halk ağzında]

• Sık çalı

[isim]

• Zanaat öğrenmek için bir ustanın yanında çalışan kimse

• Dükkânda ayak işlerine bakan kimse

  Ekseriya bahçıvan, uşak, bakkal çırağı ile karşılaşırdım. - Refik Halit Karay

[eskimiş]

• Saray, daire vb. büyük yerlerde yıllarca hizmet ettikten sonra geçimi sağlanarak başka yerde yaşamasına izin verilen kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• çırak almak
• çırak çıkarmak
• çırak vermek

[isim]

• İşlenmemiş sığır derisinden yapılan ve deliklerine geçirilen şeritle sıkıca bağlanan ayakkabı

  Tozla örtülmüş çarıklarının eskiliği belli olmuyor. - Ömer Seyfettin

• Araba yokuş aşağı giderken tekerleği frenlemek için altına sürülen demir levha

[denizcilik]

• Çene

[argo]

• Para cüzdanı

  Kızı bu çarık sözünün para cüzdanı manasına geldiğini bilmeden dinler. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Açık mavi, hareli ela (göz)

  Soluk esmer renkli, çakır gözlü, ağır tavırlı, az konuşur bir delikanlıydı. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Çakırdoğan

[isim]

[eskimiş]

• Şarap

[sıfat]

• İlmeği kaçmış (çorap vb.)

• Bir yana kaçmış, kaymış

[mecaz]

• Bazı davranışları dengesiz olan, zıvanasız

  Bu köşkün perileri de kaçık galiba. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Çorabın ilmeği kaçmış yeri