[-i]

• Birini veya bir şeyi bulmaya çalışmak

  Dükkânın içinde gözleriyle bir şeyler aradı. - Sait Faik Abasıyanık

• Araştırmak, yoklamak

  Ceplerini aramak.

• Ziyarete, hatır sormaya gitmek

  Bir kere düştün mü ne arayan olur ne soran! - Burhan Felek

• Bir şeyin yokluğunu duyarak geri gelmesini istemek, özlemek

  Seni çok arıyorum, Ziyacığım. - Cahit Sıtkı Tarancı

• Önem verip istemek

  Ben böyle şeyleri aramam.

• Bir kişiyle görüşmek üzere telefon etmek

  Bir adam, mütemadiyen telefonu açıp kapayarak ısrarla bir yeri arıyor. - Esat Mahmut Karakurt

[mecaz]

• Şart koşmak

Ata Sözleri ve Deyimler

• aramakla bulunmaz
• arayan Mevla'sını da bulur, belasını da
• arayıp (veya aramak) taramak
• arayıp da bulamamak
• arayıp sormak

[isim]

• Karamak işi

[isim]

[denizcilik]

• Gemilerde oda

  Annem kamaraya girdi, ben güverteye çıktım. - Ruşen Eşref Ünaydın

• İngiltere yasama meclisi

[isim]

• Üzerine iplik, tel, şerit vb. sarılan, kenarları çıkıntılı, ekseni boyunca delik silindir, bobin

• Sürme kapak rayları üzerinde hareket edecek biçimde metal veya plastikten yapılmış değişik tiplerdeki sürme kapak aleti

• Bir yükün yukarıya kaldırılmasını sağlayan araç

[denizcilik]

• Ağır yüklerin kaldırılma ve indirilmesinde kullanılan, birbirine paralel iki veya daha çok tabla arasında dönen, kenarı çepeçevre oluklu tekerlek veya tekerleklerden oluşmuş mekanik alet

Ata Sözleri ve Deyimler

• makara çekmek
• makara gibi
• makaraları koyuvermek (veya zapt edememek veya salıvermek)
• makarasını çözmek
• makaraya almak (veya sarmak)

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Uzaklaşmak, uzamak, ara açılmak

  Gide gide ben yolumdan ıradım / Iradım da dost köyüne uğradım - Halk türküsü

[isim]

[bitki bilimi]

• Eczacılıkta kullanılan ve çürümeyen bir bitki

[isim]

• Karımak işi

[zarf]

• Kaza sonucu, yanlışlıkla, bilmeden, kazaen, ezkaza

  Kazara çarptım herifçioğluna, koyduğu şeytan minarelerinin üstüne kıçüstü düşüverdi. - Sait Faik Abasıyanık

• Rastgele, tesadüfen

  Köşkün kapısından kazara postacı geçse sapsarı kesilirdi. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Yakarış

[isim]

• Yaramak işi

[-i]

• Uzunlamasına bölüp ayırmak

  Odunu yarmak.

• Buğday, arpa vb. tahıl tanelerini değirmende kırmak

• Derin yara açmak

• Yarık açmak

[tıp]

• Kesip açmak

[mecaz]

• Ortasından, içinden geçmek

  Vapurun yardığı sular, iki yanından güya neşelerinden köpüre köpüre Üsküdar'a gidişler, daima eğlenceliydi. - Abdülhak Şinasi Hisar

[sıfat]

[argo]

• Araklayan, çalan (kimse)

[isim]

• Ayıkmak işi

[isim]

• Ayırmak işi

  Yapılabilecek şeylerle yapılamayacakları daha ilk anda ayırmasını biliyordu. - Tarık Buğra

[sıfat]

• Biraz uzak, uzak gibi