[isim]

• Saman inceliğinde herhangi bir sap, dal veya tahta parçası

  Köşk o kadar sessizdi ki yere bir kibrit çöpü düşse çıkardığı ses işitilebilirdi. - Peyami Safa

• Yararsız, pis veya zararlı olduğu için atılan ufak tefek şeylerin hepsi, gübür

Ata Sözleri ve Deyimler

• çöpe dönmek
• çöpe gitmek
• çöp gibi

[sıfat]

• Sapı olan (üzüm vb.)

• Çöple, süprüntüyle karışmış

[isim]

[bitki bilimi]

• Düğün çiçeğigillerden, kökleri iç sürdürücü olarak kullanılan, karaçöpleme, yeşilçöpleme ve sarıçöpleme gibi türleri olan bir bitki, marulcuk (Helleborus)

[isim]

• Çöplerin atıldığı veya biriktirildiği yer, çöp tenekesi, küllük, süprüntülük, gübürlük, mezbele, mezbelelik

[mecaz]

• Her türlü yetkinin sınırsızca kullanıldığı yer

  Evvelden buraları onların çöplüğü idi. - Ömer Seyfettin

[mecaz]

• Çok kirli yer

[isim]

• Çöplenmek işi

  Onun, gördüğü bazı işlerden çöplenmesine müsaade ediyordu. - Ercüment Ekrem Talu

[nesnesiz]

[teklifsiz konuşmada]

• Çeşitli yiyeceklerden azar azar yemek

  Onun bıraktığı yemekten bir süre çöplenmiş. - Attila İlhan

[mecaz]

• Kendine açıktan ufak tefek çıkarlar sağlamak

[isim]

• Evlerden çöpleri toplayan veya sokakları süpüren temizlik işçisi, gübürcü

  İşçi, nefer, hamal ve çöpçü bile bu ilk bilgi sermayesiyle mücehhez olmak borcu altındadır. - Necip Fazıl Kısakürek

[isim]

• Çöplenme işi

[isim]

• Evlenmelerde aracılık eden kimse

[halk ağzında]

• Kimin kiminle evleneceğini önceden kararlaştırıp gerçekleştirdiğine inanılan manevi güç

  Çöpçatan böyle çatmış.

[sıfat]

• Çöpü olmayan

[isim]

• Çöplenebilmek işi

[isim]

• Çöpçatanın işi

  Bir çıkarı olsun olmasın, bayılır çöpçatanlığa. - Necati Cumalı

[isim]

• Çöpçünün yaptığı iş, gübürcülük

[isim]

• Çöplükleri satın alarak işe yarar madde ve malzemeleri yeniden değerlendirmek için hazırlayan kimse

[nesnesiz]

• Çöplenme ihtimali veya imkânı bulunmak