[isim]

• Çökmek işi

[jeoloji]

• Bir kısım yerin alttan yıkılarak alçalması

[kimya]

• Boya içindeki pigmentin ve dolgu maddelerinin zamanla kabın dibinde tortu oluşturması

[nesnesiz]

• Bulunduğu düzeyden aşağı inmek, çukurlaşmak

  Toprak çökmek. Yol çökmek.

• Üzerinde bulunduğu yere yıkılmak

  Tavan çökmek. Döşeme çökmek. Ev çökmek.

[-e]

• Çömelmek

[-e]

• Oturmak, birdenbire oturmak

  Soluk soluğa yere çöktü. - Falih Rıfkı Atay

• Deve, sığır vb. olduğu yere oturmak

  Boz renkli bir kaya, tıpkı çökmüş bir hecin sırtını andırıyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Şakak, avurt vb. içeri doğru girmek, çukurlaşmak

  Kadının yanakları daha fazla çöktü. - Halide Edip Adıvar

• Basmak, yayılmak

  Geceleri bazen öyle bir sessizlik çöküyor ki muharebenin bu yerlerde olduğuna insanın inanamayacağı geliyor. - Necip Fazıl Kısakürek

• Sis, duman vb. inerek kaplamak

  Alaca karanlıklar çökerken köşk bahçesinin parmaklıklarında görünmektedir. - Salâh Birsel

[mecaz]

• Sarsılıp dinçliğini yitirmek

  Şayet iradesiz bir adamsanız az zamanda çürüyüp çökmeniz pek mümkündür. - Refik Halit Karay

• Tortu dibe inmek

[mecaz]

• Son bulmak, yıkılıp dağılmak

  Bir gün vatan çöktü ve millî mabetler istila edildi. - Aka Gündüz

[-e]

[mecaz]

• Yoğun bir biçimde duymak

  Mustafa Kemal'in içine ilk defa bu lisede vatan kaygısı çöktü. - Falih Rıfkı Atay