[isim]

• Tanrı'ya göre insan

  Kul ile Tanrı'nın arasına girilmez.

[tarih]

• Köle

  Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı. - Halide Edip Adıvar

[tarih]

• Karavaş

Ata Sözleri ve Deyimler

• kula kul olmak
• kul etmek
• kul köle olmak
• kul kusursuz olmaz
• kul olmak
• kul sıkışmayınca (veya daralmayınca veya bunalmayınca) Hızır yetişmez
• kulunuz

[sıfat]

• Erdemleri bakımından çok büyük, yüce

  Aile uluları arasında buna bir çare bulmak için dertleşmeler olur. - Reşat Nuri Güntekin

• Çok yüksek, çok büyük olan (şey)

  Dökülen meyvelerinden fazla, açılmış çiçekleri bulunan bir ulu ağaç. - İbrahim Alâeddin Gövsa

[sıfat]

• Yerde, zamanda veya söz zincirinde en yakın olanı gösteren bir söz

  Hiçbiri bu çocukların eline su dökemez. - Ahmet Ümit

[zamir]

• En yakında bulunan bir varlığı veya biraz önce anılan bir şeyi işaret yolu ile belirtmek için kullanılan bir söz

  Oysa bizi bekleyen yaşam bu değildi. - Reha Mağden

Ata Sözleri ve Deyimler

• bu abdestle daha çok namaz kılınır
• bu denli
• bu kadar
• bu kadar kusur kadı kızında da bulunur
• bu minval üzere
• buna değdi (idi) buna değmedi (idi) demek
• bunda bir iş var
• bundan
• bundan iyisi can sağlığı
• bu ne perhiz bu ne lahana turşusu!
• bu sıcağa kar mı dayanır?
• bu yana

[isim]

• Konya iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Yalnız iki geniş yüzü testere ile düzeltilmiş tahta

[isim]

• Genellikle uzun bir nesnenin incelerek biten son ve sivri noktası

  Bu resmin iki gözü bir makasın ucu ile oyulmuştu. - Aka Gündüz

• Bir şeyin baş veya son noktası

• Bir şeyin kenarı

  Kırk kişilik bir masanın bir ucunda, üç kişiyiz. - Refik Halit Karay

• Dış kenar, periferi

• Bir uzaklığın son noktası

  İstikbal, bu yolun ucundan bir güneş gibi doğuyor. - Falih Rıfkı Atay

• Bir şeyin başı, tepesi

• Kurşun kalemlerde yazmayı sağlayan kömürden yapılan madde

[sıfat]

• Bir şeye gereğinden çok fazla bağlanan, önem veren, ekstrem

[tarih]

• Türk devletlerinde genellikle sınır boylarındaki eyalet ve sancak

Ata Sözleri ve Deyimler

• ucu (herhangi birine) dokunmak
• ucu bucağı olmamak (veya görünmemek)
• ucu bucağı yok (veya kayıp)
• ucunda (bir şey) bulunmak
• ucundan tutmak
• ucunu bulmak
• ucunu kaçırmak
• ucu ortası belli olmamak
• uç vermek

[isim]

• Genellikle kıldan yapılmış kaba dokuma

  Geceleri Ali, bir çula bürünerek yatıyordu. - Ömer Seyfettin

• Kıldan veya yünden yapılmış hayvan örtüsü

  Ata çul örtmek.

[eskimiş]

• Tekke mensuplarının büründüğü örtü

[teklifsiz konuşmada]

• Giyim, giysi

Ata Sözleri ve Deyimler

• çul içinde arslan yatar
• çulu düzmek (veya düzeltmek)

[sıfat]

• Ucu olan, ucu çıkan

  Bu iki uçlu davanın ise bence bir tek hedefi vardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Filtreli (sigara)

[sıfat]

• Uçmuş, soluk

  Musikimiz, bizim durgun ruhumuzun, sakin düşüncelerimizin, uçuk benzimizin tercümanıdır. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

• Açık (renk)

  Uçuk siyah renkli çarşaf pelerinin önü açık. - Peyami Safa

• Hafif, belirsiz

  Ruhsar Hanım uçuk bir gülümsemeyle kapıya süzüldü gitti, birkaç saat içinde birkaç yıl daha yaşlanıvermiş kadıncağız. - Attila İlhan

[mecaz]

• Abartılı, çok yüksek, çok fazla

[mecaz]

• Deli dolu

[isim]

[tıp]

• Ateşli hastalıklar, ruhsal bunalımlar veya korku sonucu genellikle dudakta beliren kabarcık

[sıfat]

• ... ve yarım

  Üç buçuk senedir ben bu sallantıya şahit oldum. - Peyami Safa

[isim]

• Körpe dal

  Asma çubukları taze de duman yapıyor, duman kaçtı gözüme. - Cahit Uçuk

• Değnek biçiminde ince, uzun ve sert olan şey

  Sıcak bir demir çubuktan niçin elini çekiyorsun? - Hüseyin Cahit Yalçın

• Tütün içmek için kullanılan uzun ağızlık

• Kumaşta düz çizgi

[denizcilik]

• Ana direkler üzerine sürülen ikinci ve üçüncü direk parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

• çubuğunu tüttürmek

[isim]

• Ankara iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Uçuk olma durumu

  Gözlerinin rengi fark edilemeyen uçukluğu beni titretti. - Hüseyin Cahit Yalçın

[sıfat]

• Kesirli

  Buçuklu para.

[sıfat]

• Çubuğu olan

• Uzunlamasına çizgili (kumaş)

  Kırmızı çubuklu, soluk entarisinin bir eteğini beline sokmuş. - Peyami Safa

[isim]

[eskimiş]

• Çubukların saklandığı yer, çubuk odası

  Çubukların muhafaza edildiği yerlere çubukluk veya çubuk odası denirdi. - Samiha Ayverdi