[isim]

• Geçmişte yaşanmış çeşitli olaylardan belleğin sakladığı her türlü iz, hatıra

  Fakültemizin sütunlu salonu binlerce gencin yoğun duygularının, önemli anılarının mekânıdır. - Ayla Kutlu

[edebiyat]

• Yaşanmış olayların anlatıldığı yazı türü, hatıra

  Halit Ziya Uşaklıgil'in anılarını topladığı 'Kırk Yıl'ın son ciltleri şiire başladığım yıllarda çıkıyordu. - Necati Cumalı

[isim]

[eskimiş]

• Açıklık, açık ve kesin yargı

[felsefe]

• Dogma

[zamir]

• O zamirinin yönelme durumu eki almış biçimi

  Yeğeninin ona çeken tek yanı yoktur. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• ona göre hava hoş

[isim]

• Bir kimsenin işi, mesleği veya toplum içindeki durumu ile ilgili olarak kullanılan ad, unvan, titr

• Ün

[felsefe]

• Herhangi bir şeyi, neyse o yapan nitelik, kip karşıtı

[isim]

• Asma işi

• Afiş

Ata Sözleri ve Deyimler

• asıda olmak (veya kalmak)

[isim]

[tarih]

• Osmanlı Devleti'nde Macaristan ve Hırvatistan'da sancak beylerine ve küçük prenslere verilen unvan

[isim]

• Genellikle gümüş, altın ve platin gibi kıymetli metallerin veya elmas, yakut gibi değerli taşların kütlelerinin ölçülmesi için kullanılan, Fransa'da 30,59 gr, İngiltere'de 28,349 gr ağırlığında bir ağırlık ölçüsü birimi

[sıfat]

• Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı

  Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu. - Peyami Safa

• En arkada bulunan

  Son vagon.

• Artık ondan ötesi veya başkası olmayan

  Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm. - Hasan Âli Yücel

[isim]

• Uç, sınır

• Olanca

  Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi, nihayet, akıbet

  Kışın sonu. Bu yolun sonu.

[isim]

[mecaz]

• Ölüm

[isim]

[anatomi]

• Döl eşi

Ata Sözleri ve Deyimler

• sona ermek
• sona kalan dona kalır
• son bulmak
• son kozunu (veya kartını) oynamak
• son noktayı koymak
• son pişmanlık fayda vermez (veya etmez)
• sonu gelmek
• sonu gelmemek
• sonunu almak
• sonunu getirememek
• son vermek

[isim]

[hayvan bilimi]

• Boa yılanı

• Kadınların boyunlarına aldıkları yılan biçiminde dar ve uzun kürk, boyun kürkü

[isim]

[müzik]

• En kalın erkek sesi

• Sesi böyle olan sanatçı

• En kalın sesli orkestra çalgısı

Ata Sözleri ve Deyimler

• bas tutmak

[isim]

• İçinden sarkan tokmağının kenarlara vurmasıyla ses çıkaran madenden araç, kampana

  Harp gemisinde çan, düdük ve insan sesleri birbirine karıştı. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

• çan çalmak
• çanına ot tıkmak (veya tıkamak)

[isim]

• Çanakkale iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Kendini beğendirmek amacıyla yapılan davranış, cilve, eda

• İsteksiz gibi görünerek yalvartmak amacıyla yapılan davranış

  Çok naz âşık usandırır.

• Şımarıkça davranış

Ata Sözleri ve Deyimler

• naz etmek
• nazı geçmek
• nazına katlanmak
• nazını çekmek

[isim]

• Göçebelerin konak yeri

  Yarın daha gün ışımadan kovduracağım onları obadan. - Yaşar Kemal

• Bu yerde konaklayan göçebe halk veya aile

  Dayısı, amcası dâhil, obadan, oymaktan kimse dünür gitmeye gönüllü değildir. - Tarık Buğra

• Genellikle bölmeli göçebe çadırı

[isim]

• Sanı

  Kapıyorum zannıyla kilitlemişim, diyordu. - Mithat Cemal Kuntay

Ata Sözleri ve Deyimler

• zan altında bulunmak
• zannına düşmek

[isim]

[matematik]

• Birbirini kesen iki yüzey veya aynı noktadan çıkan iki yarım doğrunun oluşturduğu geometrik biçim, zaviye

[mecaz]

• Görüş, bakım, yön, anlayış biçimi

  Her oyunda, ele aldığım konu için yeni bir şekil, dramatik açıdan ve sahneleme açısından yeni bir üslup bulmaya çalışıyorum. - Nazım Hikmet