[isim]

• `Sinirlendirmek, rahatsız etmek` ve tıp alanında `tahriş etmek, kaşındırmak` anlamında irite etmek birleşik fiilinde kullanılan bir söz

[isim]

• Kerte

[sıfat]

[halk ağzında]

• Bayat (ekmek, et)

[isim]

• Eyerin arka bölümü

  Avluda terkiden yere atladığında öfkeden kudurmuştu. - Yaşar Kemal

• Binek hayvanının sağrısı

Ata Sözleri ve Deyimler

• terkisine almak

[isim]

[hayvan bilimi]

• Barbunyaya (I) benzeyen bir balık (Mugil surmulletus)

[sıfat]

• Postu siyah çubuklarla ve beneklerle süslü, kül renginde veya boz olan (kedi)

  Annem tekir kedinin bir yavrusunu bana ayırmıştı. - Aka Gündüz

[isim]

• İrkmek işi

[isim]

• Sert buğdaydan elde edilen, taneleri iri, glütence zengin un

[-i]

• Bir şeyi güç uygulayarak ileri götürmek

  Erzak yüklü arabayı arkadan iten iki uşak, sırtı tırmandılar. - Halide Edip Adıvar

• Kapı, pencere vb.ni güç uygulayarak açmak veya kapamak

  Yavaşça kapıyı itti, elinde yoğurt bakracıyla girdi. - Halide Edip Adıvar

• Bulunduğu yerden aşağı düşürmek

  Suya itmek. Havuza itmek.

• Sürüklemek, sevk etmek

  Bu oğlanı amcama itmek doğru değil, bir ara gönlünü almalı. - Ahmet Ümit

[fizik]

• Bir cisim, belli bir yakınlıktaki başka bir cismi kendisinden uzaklaşmaya zorlamak, çekmek karşıtı

  Aynı cins elektrikli iki cisim birbirini iter.

[sıfat]

[eskimiş]

• Soylu

• Eli açık, cömert

[din bilgisi]

• Allah'ın adlarından biri

[isim]

[müzik]

• Dizem

[isim]

• Bir bilim, sanat, meslek dalıyla veya bir konu ile ilgili özel ve belirli bir kavramı karşılayan kelime, ıstılah

  Bazıları ise terimlerimizi milletlerarası esaslara bağlamak davasındadırlar. - Falih Rıfkı Atay

[mantık]

• Geleneksel mantıkta özne veya yüklem

[matematik]

• Cebirsel bir anlatımda + veya - işaretleri arasında bulunan parçalardan her biri

[matematik]

• Bir denklemde = işaretinin iki yanındaki anlatımlardan her biri

[matematik]

• Bir kesrin pay ve paydasından her biri, had

[isim]

• Küçük et parçası

[isim]

• İç yan, iç bölüm, dışarı karşıtı

  İçeriden sesler geliyor.

• İç, iç yüzey

  Odanın içerisi bu kadar adam almaz.

[sıfat]

• İç yüzeyde, iç bölümde olan

  İçeri odadan sesler geliyor.

[zarf]

• İç yana, iç yana doğru

  İçeri girmekten korkarak bahçedeki demir kanepeye oturmak istedi. - Peyami Safa

[mecaz]

• Gönül, yürek

[mecaz]

• Hapishane

Ata Sözleri ve Deyimler

• içeri (veya içeriye) atmak (veya almak veya tıkmak)
• içeriden çıkmak
• içeriden evlenmek
• içeride olmak
• içeri girmek
• içeriye dalmak
• içeriye düşmek

[sıfat]

[felsefe]

• Belirli bir insan topluluğunun dışında kimseye bildirilmeyen, yalnızca sınırlı, dar bir çevreye aktarılan (her türlü bilgi, öğreti), bâtıni, ezoterik, dışrak karşıtı

[isim]

[halk ağzında]

• Köy muhtarı yardımcısı

• Köy kâhyası

• Köy bekçisi

[isim]

• Mermer, tebeşir, kireç taşı, alçı taşı gibi birçok taşın özünü oluşturan kalsiyum oksit, (CaO)

  Duvarlar kireç badanalı idi. - Sait Faik Abasıyanık

• Kalsiyum hidroksit, Ca(OH)

Ata Sözleri ve Deyimler

• kireç söndürmek