[sıfat]

• Ekilmiş olan, mezru

  Ekili tarla.

[isim]

[halk ağzında]

• Eldiven

• Ekin biçerken sol elin parmaklarına geçirilen, eldiven biçiminde, tahtadan yapılan bir araç

[denizcilik]

• Yelken dikenlerin kullandığı, madenî yüksüğü olan meşin eldiven

[sıfat]

• İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif

  Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. - Metin And

• Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif

• Basit, karmaşık olmayan

  Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm. - Fikret Otyam

[isim]

• Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad

[mecaz]

• Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz

[felsefe]

• Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilkel kalmak

[zarf]

• Başta, başlangıçta, önce, iptida

  Ortalıkta gergin bir hava esiyordu, ilkin yadırgamadım. - Adalet Ağaoğlu

[sıfat]

• İki parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden iki tane bulunan

  İkili koltuğun kenarındaki ufacık, simsiyah delik, bebeği görmeye gelen bir akrabanın sigarasının külünden hatıraydı. - Elif Şafak

• İskambil, domino vb. oyunlarda iki işareti bulunan (kâğıt veya pul)

• İki taraf arasında yapılmış

  İkili anlaşma.

[isim]

[müzik]

• İki çalgı veya iki ses için düzenlenmiş müzik parçası, düet

[isim]

• İki kişiden oluşmuş topluluk

[isim]

• İkili bahis

  İkili, bir liraya iki yüz yirmi lira verdi. - Necati Cumalı

Ata Sözleri ve Deyimler

• ikili oynamak

[sıfat]

• İçinde kil bulunan

  Killi kütle. Killi şist.

[sıfat]

• Kindar

[isim]

• Koyun, kuzu ve keçinin pişirilmiş başı

• Ekinlerde başak

• Külçe biçimindeki şeker

  Şekerin kellesi yetmiş üç kuruştan satılıyor. - Attila İlhan

[teklifsiz konuşmada]

• Baş, kafa

Ata Sözleri ve Deyimler

• kelle götürmek
• kelle koltukta gezmek
• kelle koparmak
• kelle koşturmak
• kelle kulak yerinde
• kelle sağ olsun da külah bulunur
• kellesinden olmak
• kellesini koltuğuna almak
• kellesini uçurmak
• kellesini vurdurmak
• kelleyi koltuğun altına almak
• kelleyi vermek

[edat]

[halk ağzında]

• `Sonra` edatı gibi, çıkma durumundaki sözlerin ardı sıra geldiğinde birbirine bağladığı iki yargıdan birincisini zorlayıcı bir sebep olarak gösteren bir söz

  Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[bitki bilimi]

• Bir mantarla bir su yosununun ortak yaşamasıyla ortaya çıkan bitkilerin genel adı

[tıp]

• Kaşındırıcı bir deri hastalığı

[isim]

[kimya]

• Atom numarası 28, atom ağırlığı 58,71, yoğunluğu 8,9 olan, gümüş parlaklığında, demir sertliğinde, kolay işlenebilen ve kolayca tel durumuna getirilebilen bir element (simgesi Ni)

[isim]

[anatomi]

• Vücut kemiklerinin uç uca veya kenar kenara gelip birleştiği yer, mafsal

[isim]

• Elemek işi, eliminasyon

[spor]

• Çeyrek sona katılacak sporcu ve takımları ayırmak için düzenlenen seçme yarışı

[isim]

[coğrafya]

• Yer yuvarlağı üzerinde herhangi bir noktadan geçen paralel ile Ekvator arasındaki yay parçasının açısal değeri, arz derecesi

[isim]

• Enemek işi