[isim]

[din bilgisi]

• Bir dinin öğrenilmesi gereken inançlarının ve tapınma kurallarının tümü

• Bu kuralları toplayan kitap

[isim]

• İnsan öldüren kimse, cani

  Öldürdüğü güzele ağlayan bu katilin / Elleri kanlı fakat gözyaşları temizdi - Enis Behiç Koryürek

[sıfat]

• Öldürücü, ölüme neden olan

  Katil kurşun.

[isim]

• Öldürme

[isim]

[eskimiş]

• Asma, yukarı kaldırma

• Bir işin yapılmasını herhangi bir şarta bağlı tutma

• Belli bir zamana bırakma, erteleme

• Arap alfabesinde geliştirilen, yatık olarak yazılan yazı türlerinden biri

[sıfat]

• Bu tür yazı ile yazılmış

  ... sonra üç de eski talik levha. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• talik etmek

[isim]

[eskimiş]

[hukuk]

• Evliliğin sona ermesi, erkeğin karısını boşaması

[isim]

• Elleri yere koyduktan sonra ayakları kaldırıp vücudu üstten aşırtarak öne veya arkaya yapılan dönme hareketi

• Otomobil, kamyon vb. devrilip yuvarlanma

• Uçak, güvercin vb.nin uzunlamasına veya yanlamasına dönme hareketi

Ata Sözleri ve Deyimler

• takla atmak
• takla attırmak

[isim]

[mantık]

• Konusu ile yüklemi aynı olan, biri tümel olumlu, biri tikel olumlu; biri tümel olumsuz, biri tikel olumsuz iki önerme arasındaki bağlantı durumu: `Kimi insanlar fânidir` önermesi `Bütün insanlar fânidir` önermesinin altığı olur

[isim]

[eskimiş]

• Salıverme, koyuverme

• Genelleme

[isim]

[tıp]

• Kalın bağırsak yangısı

[isim]

[eskimiş]

• Vuruşma, birbirini öldürme

• Savaş

[isim]

• Avustralya'da yaşayan, okaliptus yapraklarıyla beslenen, yaklaşık 80 santimetre boyunda, otçul, kuyruksuz, keseli, tüyleri soluk boz veya sarımsı renkte olan bir tür memeli (Phascolarctos cinereus)

[sıfat]

• Katlanmış, bükülmüş

  Katlı mendilleri dolaba koydu.

• Katı veya katları olan

  Çok katlı apartmanlarda oturanlar arasında zıtlaşmalar olağan oldu. - Aydın Boysan

[isim]

[hukuk]

• Miras

  Toprakları üzerinde gelmiş geçmiş eski uygarlıkların insancıl kalıtını özümlemişti. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Kalıtım yoluyla geçmiş olan şey

[mecaz]

• Görenekler yoluyla yerleşmiş olan tutum veya davranış biçimi

[isim]

[coğrafya]

• Hayvan otlatılan yer, salmalık, yaylak, mera, örü(II)

  Otlaktan çıktıkları sırada hava kuru soğuktu. - Necati Cumalı

[sıfat]

• Yerden uzaklığı az olan, yüksek karşıtı

  Kaşlarını çatarak bakakaldı dairenin alçak balkonuna. - Elif Şafak

• Aşağıda olan, yüksek olmayan (yer)

• Kısa (boy)

  Alçak boylu bir adam.

[mecaz]

• Bile bile en kötü, en ahlaksızca davranışlarda bulunan, aşağılık, soysuz, namert, rezil, hain

Ata Sözleri ve Deyimler

• alçaktan uçmak
• alçak uçan yüce konar, yüce konan alçak uçar
• alçak yerde tepecik kendisini dağ sanır
• alçak yerde yatma sel alır, yüksek yerde yatma yel alır
• alçak yer yiğidi hor gösterir

[isim]

• İki dağ yamacının kesişmesi ile oluşmuş dere yatağı

  Karakaçanı, Armutdere çataklarında bu Bozdayı tepelediydi. - Memduh Şevket Esendal

[sıfat]

• Yapışık, ikiz (meyve)

[sıfat]

• Kavgacı

[isim]

• Van iline bağlı ilçelerden biri