[isim]

• Atlamak işi

  Acemiliğimi görünce beni atlamaya, oynatmaya kalktılar. - Reşat Nuri Güntekin

• Belirli bir yerden gerilip hız alarak yapılan sıçrama ile vücudu yerden kesip daha uzak bir yere kondurma veya belli bir yükseklikten aşırma

[spor]

• Bu biçimde en uzağa atlamak veya en yükseği aşmak amacıyla yarışılan atletizm dalı

[-e]

[-i]

• Birini bir göreve getirmek, tayin etmek

[isim]

• Ataya yakışır davranış, babalık

[isim]

• Aklamak işi, ibra

[isim]

• Atılmak işi

  Vezin ve kafiyenin atılması, lirizmden yüz çevirme, imge kullanılmaması, şiirde yenilik sayılıyordu. - Selâhattin Hilav

[isim]

• Görme engellilik

[isim]

• Akıtmak işi, isale

  Oğlunun o eciş bücüş burnunun dikine gitmeye başladığı günlerde, tüm ilgisini ve sevgisini büyük kızına akıtmaya başlamıştı. - Elif Şafak

• Hayvanların, özellikle atların alınlarında bulunan ve burunlarına doğru uzanan beyaz leke

• Un, süt, yağ, yumurta, şeker veya pekmezle yoğrularak cıvık bir duruma getirilen hamurun kızgın sac üzerinde pişirilmesiyle yapılan bir tatlı türü

[halk ağzında]

• Enli bilezik

[isim]

• Iklamak işi

[sıfat]

• Kaması olan

  Kamalı top.

[isim]

• Mat olma durumu

[isim]

• Tıkamak işi

  Tırmanıp gedikten girer girmez toprak dolu çuvallarla burayı tıkamaya çalışan insanlarla yüz yüze geldi. - İhsan Oktay Anar

[isim]

• Eksik olmama durumu, bütün

• Olgunluk

  Binbir çeşit meziyet, fazilet, tamlık ve kemal... - Refik Halit Karay

[isim]

[bitki bilimi]

• Ana sapın bir çiçekle sonuçlandığı, büyümeyi yan sapların sürdürdüğü bir tür uzama biçimi

[sıfat]

• Çatlamış olan

  Çatlak bardak.

[mecaz]

• Deli

  Çatlaksam çatlağım. Çatlak olmasam bunca adama, gözün görmediğini göstermeye kalkar mıydım? - Oktay Rifat

[isim]

• Herhangi bir yerde uzunluğuna olan açıklık

  Bu testinin çatlağı hiçbir sızıntı göstermemişti. - Aka Gündüz

[isim]

• Ara, aralık

  İki denizci kara bulutlar çatlağından güneş ışığının güldüğünü sandılar. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[mecaz]

• Değişimin başlangıcı

  Yaşantımda çatlaklar oluşmaya başlamıştı. - Emine Işınsu

[isim]

[jeoloji]

• Yer altındaki taş kütlelerinin basınç ve gerilim dolayısıyla yer değiştirmeden çatlayıp yarılması, diyaklaz

  Esmer toprağın yüzünü saran çatlaklar sanki yerin dibine kadar iniyordu. - Tarık Buğra

[isim]

[tıp]

• Deri, mukoza, kemik veya herhangi bir organ üzerinde uzunluğuna olan açıklık, yarık, fissür

[sıfat]

• Alık benzeri

  Yüzünde hayli alıkça denebilecek bön bir mutluluk ifadesi vardı. - Murathan Mungan

[zarf]

• (alı'kça) Alık olana yaraşır bir biçimde

  O andaki hayretimi hatırladıkça / Rejisöre bakakaldım öyle alıkça. - Enis Behiç Koryürek