[isim]

• Birinin bir yere gelmesini isteme, davet

  Kale burçlarında cenge çağrı davulları vuruldu. - Nezihe Araz

• Çağrı cihazı

[isim]

• Yüksek bir sesin yetişebileceği kadar uzaklık

  İki çağrım ötede bir pınar var.

[isim]

• Bir toplantıya, bir yere veya birinin yanına çağrılmış kimse, davetli

  Almanların çağrılısı olarak İstanbul'dan ayrıldık. - Tarık Buğra

[isim]

• Çağrılmak işi

[isim]

• Davetiye

[-e]

[nesnesiz]

• Çağırma işi yapılmak

  Güvercinin konduğu fabrikanın işçileri alkışlarla, çığlıklarla dışarı çağrıldı. - Lâtife Tekin

Ata Sözleri ve Deyimler

• çağrılan yere erinme, çağrılmayan yere görünme
• çağrılmayan yere çörekçiyle börekçi gider

[isim]

• Çağırma işini yapan, çağırmak için giden kimse, davetçi

• Sahnede oyuncuları takdim eden kimse

[hukuk]

• Mübaşir

[isim]

• Çağrışmak işi

  Tenekelerin sesine ıslıklar, çağrışmalar karıştı. - Lâtife Tekin

[isim]

• Çağrılma işi

[-le]

• Birbirini çağırmak

[nesnesiz]

• Hep birden bağırarak yaygara etmek

  Koşuşa çağrışa etrafa dağılıyorlar, ağaçlara tırmanıp çimenlerde yuvarlanıyorlardı. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

[ruh bilimi]

• Bir düşünce, görüntü vb.nin bir başkasını hatırlatması

  Doğru düşünmek çağrışımların rastgele gidişine karşı koymaktır. - Nermi Uygur

• Davranışlar, düşünceler ve kavramlar arasında yer ve zaman birliğinin etkisiyle kurulan bağlantılar sonucu, bilinç alanına bunlardan birisi girdiğinde ötekini de bilince çekmesi olayı, tedai

  Gününde dedikleriyle günümüzde olanlar arasında kolaylıkla çağrışımlar, karşılaştırmalar kurabiliriz. - Necati Cumalı

Ata Sözleri ve Deyimler

• çağrışım yapmak

[sıfat]

• Çağrılmamış veya çağrılmayan (kimse)

[isim]

• Çağrılabilmek işi

[isim]

• Çağrıcının yaptığı iş

[-e]

[nesnesiz]

• Çağrılma ihtimali veya imkânı bulunmak