[sıfat]

• Yerden uzaklığı az olan, yüksek karşıtı

  Kaşlarını çatarak bakakaldı dairenin alçak balkonuna. - Elif Şafak

• Aşağıda olan, yüksek olmayan (yer)

• Kısa (boy)

  Alçak boylu bir adam.

[mecaz]

• Bile bile en kötü, en ahlaksızca davranışlarda bulunan, aşağılık, soysuz, namert, rezil, hain

Ata Sözleri ve Deyimler

• alçaktan uçmak
• alçak uçan yüce konar, yüce konan alçak uçar
• alçak yerde tepecik kendisini dağ sanır
• alçak yerde yatma sel alır, yüksek yerde yatma yel alır
• alçak yer yiğidi hor gösterir

[isim]

[hayvan bilimi]

• Etoburlardan, sürü hâlinde yaşayan, kurttan küçük bir yaban hayvanı (Canis aureus)

  Korkunç geceler, çakalların ulumaları, köpeklerin haykırışları bu ruhu da karartan gecelerde sinirleri büsbütün gevşetiyor. - Etem İzzet Benice

[argo]

• Kurnaz, yalancı, düzenci, aşağılık kimse

[sıfat]

[halk ağzında]

• Titiz, huysuz

[sıfat]

[halk ağzında]

• Görgüsüz

[sıfat]

[eskimiş]

• Eline ayağına çabuk, atik, çevik

[zarf]

• Eline ayağına çabuk, atik, çevik bir biçimde

  Norveçli bir seyyah gibi çalak, köprüye indim ve vapura bindim. - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

[anatomi]

• Gövdenin arka bölümünde, bacakların birleştiği yerle bel arasındaki şişkin bölge

  Sol kolunu yürürken hep kalçasına dayardı. - Ömer Seyfettin

[isim]

[denizcilik]

• Gemi halatının gevşetilip boşa bırakılması

[sıfat]

[mecaz]

• Gevşemiş, verimsiz duruma gelmiş, düzeni bozulmuş

Ata Sözleri ve Deyimler

• laçka etmek
• laçka olmak

[isim]

• Aç olma durumu

  Açlıktan gözümüz dönmüştü. - Azra Erhat

[mecaz]

• Kıtlık

[mecaz]

• Aşırı istek içinde bulunma

  Öğrenme konusundaki yorulmayan açlığımı karşılayan bir okuldaydım. - Ayla Kutlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• açlığını bastırmak (veya gidermek veya öldürmek)
• açlık çekmek
• açlık ile tokluğun arası yarım yufka
• açlıktan gözü (veya gözleri) dönmek (veya kararmak)
• açlıktan imanı gevremek
• açlıktan nefesi kokmak
• açlıktan ölmek
• açlıktan ölmeyecek kadar

[sıfat]

• Rengi atmış, ağarmış

  Buruşuk, akçıl donlu bir bedevi. - Refik Halit Karay

• İçinde ak renk bulunan

  İçlerinden birisi akçıl kirpiklerini kırpıştırdı, bir ölüm boyasıyla boyanmışa benzeyen dudaklarını kıpırdattı. - Nazım Hikmet

[isim]

[mineraloji]

• Çakıl taşı

  Çakıl dolu kamyonla, klakson çalarak yapı yerine girdi. - Aydın Boysan

[sıfat]

• Çarpık

  Ağzı burnu çalık.

• Verev kesilmiş

  Kumaşın bir yanı çalık.

• Doğal olmaktan uzaklaşmış, kendi renginden olmayan

  Aklı çalık. Rengi çalık.

• Adı defterden silinmiş

• Yüzünde çıban veya yara yeri olan

[halk ağzında]

• Yan yan giden

  Çalık at.

[isim]

• Çıban yeri

[isim]

• Koyunlarda çiçek hastalığı

[isim]

• Çalgın

[isim]

• Çalgıç

[halk ağzında]

• Tırpan

[isim]

• Yakanın göğse doğru inen devrik bölümü

[sıfat]

• Sayısı kaç, hangi sayıdan

  Kaçlı iskambil?

• Bir kimsenin hangi tarihte doğduğunu, okulu bitirdiğini veya asker olduğunu öğrenmek için kullanılan bir söz

  Bu genç kaçlı?

  Bu doktor kaçlı?

[isim]

[halk ağzında]

• Orak

[isim]

• Laka veya vernik süren işçi

[isim]

• Bir kimseye, bir aileye kendi adından ayrı olarak sonradan takılan, o kimsenin veya o ailenin bir özelliğinden kaynaklanan ad

  Öyleyse bana da bir lakap bul, dedi, sallanmaktan başı dönen tuzluğu nihayet masaya bırakabildiğinde. - Elif Şafak

Ata Sözleri ve Deyimler

• lakap takmak