[isim]

• Tarlalarda toprağı işlemek için kullanılan ağaç veya demir saplı kazı aracı

  Hiç keser, çapa elinden düşmüyordu, yeri kazıyor kazıyordu. - Muzaffer İzgü

• Çapalama işi

[isim]

• Göz pınarında ve kirpiklerde birikerek pıhtılaşan veya kuruyan akıntı

• Madenler dövülürken sıçrayan ince, ufak parça

• Metal veya toprak eşya kenarlarında bulunan pürüz

[isim]

[hayvan bilimi]

• Sazan familyasından, vücudu yandan basık, 50 santimetre uzunluğunda, 4-5 kilogram ağırlığında, sarı pullu, eti tatsız, kılçıklı bir tatlı su balığı (Abramis brama)

[isim]

[eskimiş]

• Postacı, ulak

[sıfat]

• Benekli, alacalı (hayvan ve bitki)

[sıfat]

• Akşın

[halk ağzında]

• Çiçek bozuğu yüz

[isim]

[halk ağzında]

• Takadan büyük, baş ve kıç tarafı yukarı kalkık bir tür Karadeniz kayığı

[isim]

• Beden, köstek ve iğne bölümlerinden meydana gelen, her bir iğneye hindi, horoz, kaz, martı, tavuk, ördek vb. kuşların kanat, kuyruk tüyleri takılan çok iğneli bir tür olta takımı

  Çocukluktan çıkmadığınız için dikkatiniz çapari gibidir. - Ayla Kutlu

[sıfat]

• Çapalanmış (yer)

• Çapası olan

[sıfat]

• Çapağı olan

  Perdeci, çapaklı gözlerini kirli yumruklarıyla ovuşturarak cevap verdi. - Peyami Safa

[isim]

• Çapalamak işi

[-i]

• Çapa ile toprağı kabartmak

[isim]

• Çapalanmak işi

[isim]

• Çapalatmak işi

[isim]

• Çapa ile çalışan işçi

[-e]

[-i]

• Çapalama işini yaptırmak

[nesnesiz]

• Bir yer çapa ile kabartılmak

[isim]

• Çapaklanmak işi

[sıfat]

• Kılığının veya eşyasının düzgün ve temiz olmasına özenmeyip düzensizlik içinde yaşayan, pasaklı

  Musa, gene her günkü çapaçul kılığına bürünmüş. - Reşat Nuri Güntekin