[sıfat]

[tıp]

• Anüsle ilgili

[zarf]

• Anüs yoluyla

[isim]

• Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha

• Orman içinde düz ve ağaçsız yer, düzlük, kayran

• Yüz ölçümü

• Eski Roma'da açık hava gösterisi yapılan geniş yer

[mecaz]

• Bir çalışma çevresi

  Sanat kapalı bir alan değildir; sanat eseri herkes için, bütün toplum için yaratılır. - Nurullah Ataç

[fizik]

• İçinde birtakım kuvvet çizgilerinin yayılmış bulunduğu varsayılan uzay parçası

  Yer çekimi alanı. Mıknatıs alanı. Elektrik alanı.

[sinema]

[televizyon]

• Bir alıcı merceğinin net bir görüntü sağlayabildiği derinlik ve genişliğin bütünü

[spor]

• Yarışmaların, karşılaşmaların ve oyunların yapıldığı yer, saha

[zarf]

[eskimiş]

• Şimdi, şu anda, hâlâ, henüz, daha

  Zaten evlerinde elan sinide, yer sofrasında yemek yiyorlar. - Refik Halit Karay

[isim]

[eskimiş]

• İnleme, inilti

[isim]

• Yüzün, kaşlarla saçlar arasındaki bölümü

• Bazı şeylerin önü, ön yüzü

• Karşı

  Güneşin alnında durma.

[madencilik]

• Bir ocakta her türlü ayak, galeri, baca, kuyu ve yolun ilerletilmekte olan yüzeyi

Ata Sözleri ve Deyimler

• alın damarı çatlamış
• alna yazılan başa gelir
• alnı açık yüzü ak
• alnına kara sürmek
• alnından öpmek
• alnında yazılmış olmak
• alnını karışlamak
• alnının akıyla
• alnının kara yazısı

[sıfat]

• Şefkatli, anne gibi davranan

[isim]

• Yavru yetiştirecek duruma gelmiş olan hayvan

[isim]

• Yemiş verecek durumdaki ağaç

  Bir yıllanmış ağaca anaç derler, babaç demezler. - Burhan Felek

• İri, kart

[mecaz]

• Kurnaz

[mecaz]

• Deneyimli, bilgili

[mecaz]

• Başına buyruk

[isim]

[anatomi]

• Oynak kemiklerin arasındaki açıları genişletmeye yarayan kasların genel adı, büken karşıtı

[isim]

• Arap erkeklerinin kefiyelerinin üzerine bağladıkları, yünden örülmüş kalın çember bağ

[isim]

• Alçı taşının pişirilip toz durumuna getirilmesinden elde edilerek yapılarda, sanatta, mimarlıkta ve dişçilikte kullanılan madde

  Bir sanatkâr eliyle alçıdan yapılmış, bembeyaz, tertemiz bir kabartma. - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

• alçıya almak (veya koymak)

[isim]

[bitki bilimi]

• Hünnapgillerden, kırlarda kendiliğinden yetişen, hekimlikte ve boyacılıkta kullanılan, sert odunlu bir ağaç, gövem eriği, geyik dikeni, akdiken (Crataegus monogyna)

  Sık pırnallıklar, erguvan, defne, alıç kümeleri yer yer yolu boğuyor. - Necati Cumalı

• Bu ağacın mayhoş yemişi

[isim]

[bitki bilimi]

• Böğürtlen, ahududu gibi küçük, dalları dibinden çatallanan ve sapları odunsu bitki

  Tozlu geçidimde durmuş, iki çalı arasından başımı uzatıyor, pencereden bakıyorum. - Adalet Ağaoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• çalı gibi

[isim]

• İçerisinde kalıp yapılan üç tarafı kaplı, bir tarafı açık tepsi şeklinde dizgi aleti

[isim]

• Resmî bir törenden sonra yapılan büyük ve gösterişli şölen

• Ön gösterim

  Yalnız bir gece için ecnebilere verdiği bir Kontes Maritza galasını da hiç unutamazdı. - Haldun Taner

[isim]

• Tuvalet

[isim]

• Babanın kız kardeşi, bibi

[zarf]

• Şimdiye kadar, o zamana kadar, hâlen, henüz

  Annesini yanına aldığı günlerdeki mutsuzluğum hâlâ içimi karartıyor. - Erhan Bener

Ata Sözleri ve Deyimler

• hâlâ o masal