[isim]

[halk ağzında]

• Burun, burun ucu

• Gelin tacı

• Tezek yığını

[isim]

• Toprak, kömür vb.ni bir yerden bir yere alıp atmaya, taşımaya yarayan ve yayvan bir bölümü, buna bağlı uzun bir sapı bulunan araç

  Ölünün cesedi üstüne atılan birkaç kürek toprak gibi hatırası üzerine kapanan birkaç satır yazı! - Abdülhak Şinasi Hisar

• Kürek cezası

Ata Sözleri ve Deyimler

• kürek çekmek
• kürek kadar dili olmak

[sıfat]

[halk ağzında]

• Öfke veya cinsel istek yüzünden saldırıcı bir durum alan (hayvan)

[isim]

• Bal, yağ, yoğurt vb. şeyler koymaya yarar tahta kova

[isim]

• Alna düşen kısa kesilmiş saç, perçem

  Kâküllerini alnına düşürmüş, yanakları al al... - Attila İlhan

[isim]

[gök bilimi]

• Boğa takımyıldızı sınırları içinde bulunan, yedi parlak yıldız ve etrafındaki gaz katmanı ile güzel görünüm veren yıldız kümesi, Yedikızkardeş, Süreyya, Pervin

[sıfat]

• Çok ürken, korkuya çabuk kapılan

• Çekingen

  Kız, benzi uçmuş, yarı ürkek, yarı yalvarışlı gülümsüyordu ona. - Tarık Buğra

[isim]

[halk ağzında]

• Ağıl

• Dağ sırtlarında davarların yatırıldığı düz, rüzgâr almayan kuytu yer

[sıfat]

• Yerden uzaklığı az olan, yüksek karşıtı

  Kaşlarını çatarak bakakaldı dairenin alçak balkonuna. - Elif Şafak

• Aşağıda olan, yüksek olmayan (yer)

• Kısa (boy)

  Alçak boylu bir adam.

[mecaz]

• Bile bile en kötü, en ahlaksızca davranışlarda bulunan, aşağılık, soysuz, namert, rezil, hain

Ata Sözleri ve Deyimler

• alçaktan uçmak
• alçak uçan yüce konar, yüce konan alçak uçar
• alçak yerde tepecik kendisini dağ sanır
• alçak yerde yatma sel alır, yüksek yerde yatma yel alır
• alçak yer yiğidi hor gösterir

[isim]

[tarih]

• Osmanlı ordusunda öncü görevi

[isim]

[hayvan bilimi]

• Etoburlardan, sürü hâlinde yaşayan, kurttan küçük bir yaban hayvanı (Canis aureus)

  Korkunç geceler, çakalların ulumaları, köpeklerin haykırışları bu ruhu da karartan gecelerde sinirleri büsbütün gevşetiyor. - Etem İzzet Benice

[argo]

• Kurnaz, yalancı, düzenci, aşağılık kimse

[sıfat]

[halk ağzında]

• Titiz, huysuz

[sıfat]

[halk ağzında]

• Görgüsüz

[isim]

[denizcilik]

• Denizde, açığa veya kıyılara yerleştirilen, düzenli aralıklarla ve sürekli belirli aralıklarla yanıp sönen küçük fener, şimşekli fener

• Genişliği on, uzunluğu yaklaşık iki yüz elli kulaç olan balık ağı

  Kolyoz çakarı. Uskumru çakarı.

[isim]

[eskimiş]

• Kul, köle, cariye, yanaşma

  Ayağınızın türabıyım, çakeriniz, efendimizi dünyada bırakmam. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• İnsan bedeninde bulunan enerjiyi tüm vücuda dağıtan enerji noktaları

[sıfat]

[eskimiş]

• Eline ayağına çabuk, atik, çevik

[zarf]

• Eline ayağına çabuk, atik, çevik bir biçimde

  Norveçli bir seyyah gibi çalak, köprüye indim ve vapura bindim. - Yahya Kemal Beyatlı