[isim]

• Bıçak, kılıç vb. kesici araçların kabı

[bitki bilimi]

• Buğdaygillerde olduğu gibi yapraklarda sapın bir bölümünü uzunlamasına saran, geniş dış bölüm

[isim]

• Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı

• Keçi tüyü

[sıfat]

• Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan

  Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek - Halk türküsü

[sıfat]

[argo]

• Huysuz, geçimsiz (kimse)

[bitki bilimi]

• Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıl (kadar) kalmak
• kıl gibi
• kılı kıpırdamamak
• kılı kırk yarmak
• kılına dokunmamak
• kılına halel gelmemek
• kılını (bile) kıpırdatmamak (veya oynatmamak)
• kıl kapmak
• kıl olmak

[sıfat]

• Soğukla sıcak arası, ne soğuk ne sıcak

  Galip ıssız bir gece içinde, ılık bir bahçede, bir havuz kenarında yanan bir meşaledir. - Asaf Halet Çelebi

[sıfat]

• Kını olan, bir kınla sarılı olan

[isim]

[bitki bilimi]

• Kını çok gelişerek bağlı bulunduğu sapı az veya çok saran yaprak

[isim]

[tarih]

• Oğuz Türklerinin yirmi dört boyundan biri

[isim]

• İzmir iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Bir kimsenin giyinişi, dış görünüşü, üst baş

  Delikanlı kopuklar, kılıklarından, giyinişlerinden belli oluyorlar. - Memduh Şevket Esendal

[halk ağzında]

• Bir kimsenin resmi, fotoğraf

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılığa bürünmek
• kılığına girmek
• kılıktan kılığa girmek

[isim]

• Dişi çocuk

  Oğlu savaşın birinde şehit düştü, iki kızı da evlenip ücra yerlere gittiler. - Halikarnas Balıkçısı

• Üzerinde kadın resmi bulunan iskambil kâğıdı

  Karo kızı.

[ünlem]

• Dişi cinsten birine daha yaşlı biri tarafından kullanılan bir seslenme sözü

Ata Sözleri ve Deyimler

• kız almak
• kız beşikte (veya kundakta), çeyiz sandıkta
• kız gibi
• kızı gönlüne bırakırsan ya davulcuya kaçar (veya varır) ya zurnacıya
• kızı kısrağı
• kızım sana söylüyorum (veya dedim) gelinim sen anla (veya işit)
• kızını (veya evladını) dövmeyen dizini döver
• kız istemek
• kız kaçırmak
• kız vermek

[isim]

• `Birdenbire durmak` anlamındaki zınk diye durmak deyiminde geçer

  Askerî bir cip, Camekân Sokağı'nı sarsıla sarsıla geçti, apartmanın kapısı önünde zınk diye durdu. - Attila İlhan

Ata Sözleri ve Deyimler

• zınk diye durmak

[isim]

• Parlak kırmızı renk

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Sular sarardı... Yüzün perde perde solmakta / Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta - Ahmet Haşim

[sıfat]

[mecaz]

• Aşırı derecede olan

  Softalar arasında kızıl bir kavga kopmuştu. - Falih Rıfkı Atay

[mecaz]

• Komünist

[tıp]

• Genellikle küçük yaşlarda görülen, bulaşıcı, yüksek ateşli, kırmızı renkte geniş lekeler döktüren, kuluçka dönemi üç dört gün süren tehlikeli hastalık

[halk ağzında]

• Altın

[isim]

[tarih]

• Oğuz Türklerinin yirmi dört boyundan biri

[isim]

• Cinsel ilişkide bulunmamış bayanın durumu, erdenlik, bakirlik, bekâret, bikir

  Kızlığında, başlarına soluk örtmelerini alır, yünlerini sırtlar, ırmak boyuna yün boyamaya giderdi. - Nezihe Meriç

[sıfat]

• Bir kadının evlenmeden önceki yaşantısıyla ilgili, o döneme özgü

  İşte bu onun kızlık odası. - Memduh Şevket Esendal

[halk ağzında]

• Üvey kız

[sıfat]

• Tanrı'ya ve ahirete inanmayan (kimse)

  Nazarında herkes zındıktı, hırsızdı, yalancıydı. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Zındık olma durumu