[isim]

• İçine hatıraların yazıldığı defter, hatıra defteri

[sıfat]

• Anı özelliği taşıyan

[sıfat]

• Gerçeği iyi gören ve ona göre davranan, akil

  İkisi de zeki adamdı, akıllı adamdı, yapıcı adamdı. - Yusuf Ziya Ortaç

[ünlem]

• Karşısındakini küçümseme amacıyla söylenen bir söz

[alay yollu]

• Uyanık geçinen

  Akıllıya bak, bu işten kendisine bir pay çıkarmak istiyor.

Ata Sözleri ve Deyimler

• akıllı düşününceye kadar deli çocuğunu (veya oğlunu) everir
• akıllı geçinmek
• akıllı köprü arayıncaya dek deli suyu geçer
• akıllım
• akıllı olmak

[isim]

• Gömlek kollarının ucundaki iliklenen bölüm, manşet

  Frenk gömleğinde, bazen bileklerinden ellerinin üstüne düşen yuvarlak, katı, kolalı kollukları vardı. - Abdülhak Şinasi Hisar

• İş yaparken giysiyi korumak için bilekten dirseğe kadar kola geçirilen, genellikle koyu renkli kumaştan dikilmiş parça

  Ellerini kolluklarından sıyırıp çekmekte bir zorluğa uğramıştır. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Kollara takılan ve dikkati çekmesi istenen görevlilerin kimliklerini gösteren şerit

[isim]

• Güvenliği sağlamakla görevli polis veya jandarma

  Bu onurlu kolluk görevini seve seve üstlenirlerdi. - Muzaffer Uyguner

[sıfat]

• İçinde kola bulunan

• Kolalanmış

  Artık cübbenin altına kolalı gömlek giyiyor. - Mithat Cemal Kuntay

[sıfat]

• Kına ile boyanmış olan

• Kınanın renginde veya kızıl renkte olan

  Bıyıklarının ortası belli ki tütün zifirinden kınalı bir renk almıştı. - Refik Halit Karay

[isim]

• Yapıncak(II)

[sıfat]

• Kiloca fazla olan, ağır çeken

  Ablak yüzlü, okkalı bir adamdı nazır hazretleri. - Yusuf Ziya Ortaç

[mecaz]

• Çok, fazla

  Müfettiş Bey, öncekilerden çok daha okkalı bir yudum içti. - Tarık Buğra

[mecaz]

• Ağır, şiddetli

  Önce Bekir'in omzuna okkalı bir sille indirdi. - Necati Cumalı

[isim]

• Yeni doğmuş çocuğu ilk aylarda sıkıca sarıp sarmalamaya yarayan geniş bez

  Kendisine uzattıkları ince ve beyaz bir kundağa sarılmış kızına baktı. - Ömer Seyfettin

• Bu bezle sarılmış bebek

  Dikmen Yıldızı kundağı kucaklayarak ağır, sarsıntılı adımlarla savcının arkasından yürüdü. - Aka Gündüz

• Saçları yemeninin içine alıp bağlama

  Baş kundağı.

• Korunmak için sıkı sıkıya sarılmış şey

  Dutların tomurcukları büyümüş, yaprakları burunlarını kundaklarından çıkarmışlardı. - S. F. Abasıyanık

[isim]

• Yangın çıkarmak için bir yere konulan tutuşmuş yağlı bez parçası vb.

  Ben şamdanımla evveli kapının önüne yığılan şeyleri, sonra cibinliği, perdeleri, bütün duvarları çeviren kundakları tutuşturacağım. - Halit Ziya Uşaklıgil

• Tüfek gibi bazı ateşli silahlarda bunları çeşitli yönlere çevirmeye yarayan, namlunun altında bulunan ağaç veya metal bölüm

  Amcası Mustafa geldi eve, ona bir kundağı sedefli tüfek getirdi. - Yaşar Kemal

• Arabalarda dingil yatağı

[mecaz]

• Ara bozma, fitne, fesat

Ata Sözleri ve Deyimler

• kundak sokmak (veya koymak)

[isim]

• Para vb. bir şeyin teslim alındığını gösteren belge, makbuz

[isim]

• Laz olma durumu

• Laz gibi davranma

[isim]

[eskimiş]

• Bir erkeğin nikâhsız olarak aldığı kadın

  Eskiden bu senin dediklerini yapanlara odalık denirdi. - Burhan Felek

[tarih]

• Padişah, şehzade ve paşaların saraya alınan karavaşlar arasından seçtikleri kadın, ikbal

  Rahmetli bilmem ne paşanın odalığı imiş. - Ercüment Ekrem Talu

[sıfat]

• Üstünde anız bulunan (tarla)

• Henüz anız durumunda olan (tarla)

[sıfat]

• Azığı olan

[mecaz]

• Yoksulları doyuran

[isim]

• Cinsel ilişkide bulunmamış bayanın durumu, erdenlik, bakirlik, bekâret, bikir

  Kızlığında, başlarına soluk örtmelerini alır, yünlerini sırtlar, ırmak boyuna yün boyamaya giderdi. - Nezihe Meriç

[sıfat]

• Bir kadının evlenmeden önceki yaşantısıyla ilgili, o döneme özgü

  İşte bu onun kızlık odası. - Memduh Şevket Esendal

[halk ağzında]

• Üvey kız

[sıfat]

• Kozası olan

[isim]

• Batman iline bağlı ilçelerden biri