[isim]

[kimya]

• İnceltici

[sıfat]

• Sıradanlık, çeşitlilik göstermeyen, alışılagelmiş düzen içinde yapılan

[isim]

• Yapılması alışkanlık hâline gelmiş iş

  Herkes kendi rutinine baş eğmesini öğreniyordu. - Ayşe Kulin

Ata Sözleri ve Deyimler

• rutin dışına çıkmak

[isim]

• Bulunduğu yerden başka yerlere gösteri yapmak amacıyla giden tiyatro veya müzik sanatçılarının gezisi

  O günlerde Anadolu'ya turneye çıkmak üzere hazırlanıyorduk. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Bin sayısının üleştirme sayı sıfatı

• Her birine bin, her defasında bini bir arada olan

[isim]

[kimya]

• Erbiyum oksit (Er2O3) veya erbiyum hidroksit, Er(OH)2

[isim]

• Kötü bir olaydan alınması gereken ders, uyarıcı sonuç

  Gören göze ibret vardır her şeyde. - Âşık Veysel

[sıfat]

[halk ağzında]

• Çirkin, kötü, acayip

Ata Sözleri ve Deyimler

• ibret almak
• ibret olmak

[isim]

• Bir şeyi yapmayı önceden isteyip düşünme, maksat

  Ama benim asıl niyetim eski sevgilisinin adını öğrenmek. - Ahmet Ümit

• Fal gibi kullanılmak amacıyla içine mâni yazılıp katlanmış veya şekerlere sarılmış kâğıt parçası

[din bilgisi]

• Namaz kılmaya, oruç tutmaya ve abdest almaya karar verip başlama

Ata Sözleri ve Deyimler

• niyet çekmek
• niyet etmek
• niyet tutmak

[isim]

[eskimiş]

• Dördün

[edebiyat]

• Dörtleme

[isim]

[tarih]

• Osmanlı sarayında Harem dairesinin ve Enderun'un dışında kalan bölüm

[isim]

• Hatay iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[eskimiş]

• Adak

  Yerden bir avuç saman aldı, ellerinin arasında bir nezri yerine getirir gibi ovuşturup havaya üfledi. - Ahmet Hamdi Tanpınar

[isim]

• Giysi biçip diken kimse, dikişçi

  Bir şehrin yedi mahallesinde herkesin baş eğdiği bir terzi olmalıydım. - Attila İlhan

• Giysi dikilen yer, terzihane

Ata Sözleri ve Deyimler

• terzi kendi söküğünü dikemez

[isim]

[bitki bilimi]

• Bitki örtüsü

[isim]

• Kendine özgü nitelikleri yitirmeden bölünemeyen tek varlık, fert

  Matbaanın bulunması, sanat ve kültür olaylarından tüm bireylerin nasiplenmesi yolunu açtı. - Aydın Boysan

• Doğa bilgisinde türü oluşturan tek varlıklardan her biri

[mantık]

• Bir türün kapsamı içine giren somut varlık

[ruh bilimi]

• İnsan topluluklarını oluşturan, insanların benzer yanlarını kendinde taşımakla birlikte, kendine özgü ayırıcı özellikleri de bulunan tek can, fert

[toplum bilimi]

• Toplumları oluşturan ve düşünsel, duygusal, iradeyle ilgili nitelikleri toplum içinde belirlenen insanların her biri, fert

[isim]

[anatomi]

• Alınla üst dudak arasında bulunan, çıkıntılı, iki delikli koklama ve solunum organı

• Bazı şeylerin ön ve sivri bölümü

  Kadıköy vapurunun güvertesinde, paltoma bürünmüş, gidip ta burna oturmuştum. - Haldun Taner

[mecaz]

• Kibir, büyüklenme

  Burnundan yanına varılmıyor.

[coğrafya]

• Karanın, özellikle yüksek ve dağlık kıyılarda, türlü biçimlerde denize uzanmış bölümü

Ata Sözleri ve Deyimler

• burnu bile kanamamak
• burnu büyümek
• burnu çenesine değmek
• burnu Kafdağı'na çıkmak (veya varmak)
• burnu Kafdağı'nda (olmak)
• burnu kırılmak
• burnuna girmek
• burnuna karıncalar dolmak
• burnuna koymak
• burnundan (fitil fitil) gelmek
• burnundan ayrılmamak
• burnundan düşen bin parça olmak
• burnundan gelmek
• burnundan getirmek
• burnundan kıl aldırmamak
• burnundan solumak
• burnundan yakalamak
• burnunda tütmek
• burnunu çekmek
• burnunu kırmak
• burnunun dibine sokulmak
• burnunun dikine (veya doğrusuna) gitmek
• burnunun ucundan ötesini (veya ilerisini) görmemek
• burnunun ucunu görmemek
• burnunun yeli harman savurmak
• burnunun yeli kırılmak
• burnunu sıksan canı çıkacak
• burnunu sokmak
• burnunu sürtmek (veya burnu sürtülmek)
• burnu sızlamak
• burnu yere düşse almaz
• burun bükmek
• burun kıvırmak
• burun şişirmek
• burun yapmak