ZEHİRLENME Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

ZEHİRLENME harflerini içeren 4 harfli 35 kelime bulunuyor. 4 harfli ZEHİRLENME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Zehirlenme ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Zehirlenme olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

EHEM₉, MİHR₉, EHLİ₈, EHİL₈, EZME₈, HELE₈, HİLE₈, MEZE₈, EZEL₇, ENEZ₇, RİZE₇, REZE₇, ZİLE₇, ERME₅, ERİM₅, EMİR₅, EMİN₅, EMEN₅, EMEL₅, ELİM₅, ELEM₅, İNME₅, İLME₅, LİME₅, MİNE₅, MERİ₅, MENİ₅, REMİ₅, ERİN₄, ERİL₄, EREN₄, ENLİ₄, ENİR₄, NERE₄, REEL₄

ERİN

[sıfat]

Ergen

ERİL

[sıfat]

[dil bilgisi]

Bazı dillerde erkek cinsten sayılan (kelime), müzekker

EREN

[isim]

[din bilgisi]

Ermiş
Bu adam vaktinin en büyük erenlerindendi. - Ömer Seyfettin

Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

erenlerin sağı solu (belli) olmaz

Birleşik Kelimeler: alperen

ENLİ

[sıfat]

Eni büyük olan, geniş
Kenarları gençliğinde işlediği enli dantellerle çevrili patiska örtülü minderlerde oturuyordu. - Cahit Uçuk

ENİR

[isim]

[bitki bilimi]

Bir tür yaban mersini

NERE

[isim]

Hangi yer?
Buranın nere olduğunu biliyor musunuz? Bu, nerenin resmi?

Hangi taraf?

Hangi organ?
Nereniz ağrıyor?

Ata Sözleri ve Deyimler

... nere ... nere

REEL (Kelime Kökeni: Fransızca réel)

[sıfat]

Gerçek

ERME

[isim]

Ermek işi

ERİM

[isim]

Bir şeyin erebileceği uzaklık, menzil
El erimi. Göz erimi.

Birleşik Kelimeler: el erimi, göz erimi, kulak erimi, kurşun erimi

[isim]

Muştu

EMİR (Kelime Kökeni: Arapça emr)

[isim]

Buyruk, komut, talimat, ferman

İstek
İkide birde dönüp benden bir emrim olup olmadığını soruyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[bitki bilimi]

Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm

Ata Sözleri ve Deyimler

emir almak
emir altına almak
emir vermek
emrine girmek
emrine vermek

Birleşik Kelimeler: emir cümlesi, emir eri, emir kipi, emir kulu, emir komuta zinciri, emirname, emir subayı, emretmek, emreylemek, emrihak, emrivaki, emre muharrer senet, yazılı emir, evvelemirde, arama emri, ita emri, ödeme emri, ölüm emri, tediye emri, verile emri

[isim]

Araplarda ve bazı Müslüman ülkelerde bir kavim, şehir veya ülkenin başı

EMİN (Kelime Kökeni: Arapça emīn)

[sıfat]

Güvenli
Bebesini emin ellere mi bırakmıştı acaba? - Ayşe Kulin

Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz
Dağlar hiçbir zaman emin değildir. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Şüphesi olmayan
Pek büyük bir serveti olduğundan emin idiler. - Halit Ziya Uşaklıgil

[isim]

[tarih]

Osmanlı Devleti'nde bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi
Şehremini.

Ata Sözleri ve Deyimler

emin olmak

Birleşik Kelimeler: yediemin, defter emini, sandık emini, sürre emini, şehremini

EMEN

[isim]

[halk ağzında]

Bağ çubuğu, ağaç veya sebze dikmek için açılan çukur

EMEL (Kelime Kökeni: Arapça emel)

[isim]

Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek
Bu emele vasıl olmak için bütün gayretimi sarf edeceğim, elimden geleni yapacağım. - Etem İzzet Benice

Ata Sözleri ve Deyimler

emel beslemek
emeline alet etmek

ELİM (Kelime Kökeni: Arapça elīm)

[sıfat]

[eskimiş]

Acıklı
Geçirmiş olduğum elim sergüzeştin ve sefaletin nihayete ermiş olduğu bir gündü. - Yahya Kemal Beyatlı

ELEM (Kelime Kökeni: Arapça elem)

[isim]

Acı, üzüntü, dert, keder
Bu derdi huy edinenler elem çekmez. - Necip Fazıl Kısakürek