[kimya]

• İridyum elementinin simgesi

[isim]

• 343 yır

[isim]

• Kalıtımsal olarak ortak fiziksel ve fizyolojik özelliklere sahip insanlar topluluğu

  Türkler, insan olarak, ulus olarak doğunun en üstün ve şerefli ırkıdır. - Salâh Birsel

• Soy

  Esasta dağlı ırktan cahil bir kızcağızdı. - Refik Halit Karay

[biyoloji]

• Bir canlı türünde aynı karakteri taşıyan canlıların oluşturduğu alt bölüm

[isim]

• Beyazla az miktarda siyah karışmasından oluşan renk

  Gözlerinden, kırları artan sakalına bir iki damla yaş düştü. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Kır sakal. Kır at.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kır atın yanında duran ya huyundan ya suyundan

[isim]

• Şehir ve kasabaların dışında kalan, çoğu boş ve geniş yer, dağ bayır

  Araba tenha, düz yolda tıkır tıkır gidiyor, ara sıra kır kokuları getiren hafif bir rüzgâr esiyordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

[halk ağzında]

• Ezgi, türkü, nağme

• Şiir

[isim]

• Kara ile suyun birleştiği yer

  Kandilli akıntısını geçiyoruz. İşte Küçüksu kasrı, kıyıda bembeyaz gülüyor. - Yusuf Ziya Ortaç

• Kenar, periferi

  Dere kıyısına sağlamca oturup çıplak ayaklarını suya daldırmış. - Erendiz Atasü

[denizcilik]

• Sahil

  Kıyılardan gelen rüzgârlar, denizin küçücük dalgacıklarıyla oynaşıyorlar. - Esat Mahmut Karakurt

[mecaz]

• Issız, tenha yer

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıyıya atmak
• kıyıya çıkmak
• kıyıya vurmak

[isim]

• Harabe

  Hazine boş, millet yoksul, ülke bir yıkılar yığını idi. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

[halk ağzında]

• Yırtılmış