[isim]

[halk ağzında]

• Ezgi, türkü, nağme

• Şiir

[sıfat]

[halk ağzında]

• Yırtılmış

[sıfat]

[halk ağzında]

• Göz kuyruğu yırtılmış gibi açık duran (göz)

[sıfat]

• Yırtılmış olan

  Yırtık yeri birleştiriyor, yapıştırmaya çalışıyor, yapamıyor, yatağın üstüne kapanıp hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. - Adalet Ağaoğlu

• Eskimiş, parçalanmış

• Cırlak, tiz, keskin (ses)

  Yırtık sesiyle çığlık çığlığa bağırıyor. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Yırtılma sonucu oluşmuş yarık

  Çorabın yırtığı.

[mecaz]

• Utanması, çekinmesi olmayan

  Becerikli, yırtık bir kız değil ki mağazalarda iş arasın, bulsun. - Peyami Safa

[isim]

• Yırtmak işi

  Gözleriyle sokakların karanlıklarını yırtmaya uğraşarak sinirli bir telaş içinde çırpınıyordu. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Irlama

[-i]

• Kâğıt, kumaş gibi bükülüp katlanan şeyleri parçalamak

  Artık küstahlığın perdelerini yırtmasam da camlarını çatlatabilirim. - Arif Nihat Asya

• Vücudu kanatacak kadar derin çizmek

  Kedi çocuğun elini yırttı.

• Yok etmek, bastırmak

• Sağrısını mahmuzla yaralayarak binek hayvanını alıştırmak

[mecaz]

• Zorlamak

  Gırtlağımı yırtarcasına haykırırken odaya efendim pürtelaş girdi. - Refik Halit Karay

[mecaz]

• Bir işi yapmaktan kurtulmak

[mecaz]

• Köşeyi dönmek

[isim]

• Basma kumaş vb. dokuma

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Irlamak

[isim]

• Yırtınmak işi

[isim]

• Yırtılmak işi

  Ben evrakı yırtılmaya hazır bir deste hâline getirince güçlükle söylendi. - Refik Halit Karay

[isim]

• Yırtma işi

[nesnesiz]

• Yırtma işi yapılmak veya yırtma işine konu olmak

  Minibüs yolunda işçilerin üstü yazılı bezleri yırtıldı. - Lâtife Tekin

[mecaz]

• Çekinmesi, sıkılması kalmamak

[isim]

• Yırttırmak işi

[nesnesiz]

• Parçalanırcasına bağırmak

  Ağlıyor, yırtınıyor, dövünüyor fakat adamakıllı yuvarlanmaya başladığım hissini veren bu hâlden silkinemiyorum. - Necip Fazıl Kısakürek

• Bir konuda kendini yoracak kadar çok uğraşmak

  Aylardan beri yırtınıp durdum bu görüşmeyi ayarlayabilmek için. - Ayşe Kulin