[isim]

[anatomi]

• Kalp

• Bir kimsenin ruhsal yönü, gönül

  Fazıla Hanım'ın elleri terliyor, yüreği sarsılıyordu. - Sait Faik Abasıyanık

• Kupa (I)

[mecaz]

• Herhangi bir şeyden çekinmeme, korkmama, yüreklilik, korkusuzluk, cesaret

  Bu iş yürek ister.

[mecaz]

• Acıma duygusu

  Ona merhume demek bile yürek parçalayıcı bir şeydir. - Reşat Nuri Güntekin

[halk ağzında]

• Mide, karın, iç

  Ayşe Hanım, kahveciden limon şekeri almış, yürek ferahlatır diye uzatıyor. - Sermet Muhtar Alus

Ata Sözleri ve Deyimler

• yüreğe işlemek
• yüreği ağzına gelmek
• yüreği bayılmak
• yüreği boğazına tıkanmak
• yüreği bozulmak
• yüreği burkulmak
• yüreği cız etmek (veya cızlamak)
• yüreği çarpmak
• yüreği daralmak
• yüreği dayanmamak
• yüreği ezilmek
• yüreği ferahlamak (veya hafiflemek)
• yüreği götürmemek
• yüreği göz göz olmak
• yüreği hop etmek (veya hoplamak veya oynamak)
• yüreği kabarmak
• yüreği kaldırmamak
• yüreği kalkmak
• yüreği kan ağlamak
• yüreği kanamak
• yüreği kararmak
• yüreği katılmak
• yüreği kaynamak
• yüreğinden geçmek
• yüreğinden gelmek
• yüreğine (bir şey) çökmek
• yüreğine dert olmak
• yüreğine dokunmak
• yüreğine inmek
• yüreğine işlemek
• yüreğine kar yağmak
• yüreğine kurt düşmek
• yüreğine od (veya ateş) düşmek
• yüreğine oturmak
• yüreğine saplanmak
• yüreğine sinmek
• yüreğine su serpmek
• yüreğini açmak
• yüreğini ateş almak
• yüreğini boşaltmak (veya dökmek)
• yüreğini dağlamak
• yüreğini eritmek (veya sızlatmak)
• yüreğini hoplatmak (veya oynatmak veya kaldırmak)
• yüreğini kaplamak
• yüreğini kemirmek
• yüreğinin başı sızlamak
• yüreğinin yağı (veya yağları) erimek
• yüreğini pek tutmak
• yüreğini serinletmek
• yüreğini tüketmek
• yüreğini tüketmek
• yüreği parçalanmak
• yüreği parça parça olmak
• yüreği parlamak
• yüreği rahatlamak
• yüreği serinlemek
• yüreği sıkılmak
• yüreği sıkışmak (veya tıkanmak)
• yüreği sızlamak
• yüreği soğumak
• yüreği şişmek
• yüreği titremek
• yüreği tükenmek
• yüreği ürpermek
• yüreği yağ bağlamak
• yüreği yanmak
• yüreği yarılmak
• yüreği yerinden oynamak
• yürek burkmak
• yürek paralamak (veya parçalamak)
• yürek Selânik olmak
• yürek soğutmak
• yürekten çağırmak
• yürek tüketmek
• yürek vermek

[sıfat]

[mecaz]

• Tehlikeyi korkusuzca karşılayan, hiçbir şeyden korkusu olmayan, gözü pek, babayiğit, koçak, cesaretli, cesur, cüretli, cüretkâr

  Fakat onlar da aralarında hiçbir delikanlıyı ona eş olabilecek kadar yürekli bulmuyorlardı. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

• Göçebe olan

  Fakat göç ve yürük hayatı hareme ve kapalılığa gelmez. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

[tarih]

• Osmanlı Devleti'nde otuzar kişilik ocaklar olarak Rumeli'ye yerleştirilen ve savaş zamanlarında geri hizmetlerde çalıştırılan tımarlı asker

[zarf]

• Temiz duygularla, saygı ile, içten, içtenlikle, kalpten

  İlk zamanlarda olduğu gibi şöyle içten ve yürekten konuştukları bir anları olmuyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[sıfat]

• Yüreği andıran, yüreğe benzeyen, yürek gibi

[isim]

• Yürüteç

  Ona dört ayaklı yürütenlerden aldık, sevindi. - Tarık Dursun K.

[isim]

• Yürümek işi

  Bir an evvel toplanalım ki işler yürümeye başlasın. - Ayşe Kulin

[isim]

• Yürekli, korkusuz, cesur olma durumu, yiğitlik

• Yürekli kimseye yakışır davranış

Ata Sözleri ve Deyimler

• yüreklilik göstermek

[isim]

• Yürütmek işi

  Bizi itiştire kakıştıra ve etrafımızda kavga dansları yaparak yürütmeye başladılar. - Nazım Hikmet

• Uygulama işi, icra

  Sefir de birbirine karşı çalışan iki efendiye birden hizmet etmek gibi iki yüzlü politika yürütmeyi mizacına uygun buldu. - Necip Fazıl Kısakürek

• Merkezî yönetim ve yerinden yönetim kuruluşlarının hepsi

[isim]

• Yürünmek işi

[nesnesiz]

• Adım atarak ilerlemek, gitmek

  Kafası yerde, kamburunu çıkarmış, yürüyordu. - Haldun Taner

[-e]

• Karada veya suda, herhangi bir yöne doğru sürekli olarak yer değiştirmek

  Buz dağları güneye yürümüş.

• Çocuk ayakları üzerinde gezecek duruma gelmek

  Çocuk erken yürüdü.

• Yayan gezmek, yayan gitmek

  Gölgesinde yürüdüğü duvarın arkasından bir horoz sesi fark etti. - Ömer Seyfettin

• Yol almak

  Biraz yürüyelim, geç kaldık.

[-e]

• Bir yere gelmek, bir yere ulaşmak, kaplamak

  Dallara su yürümek.

[-e]

• Üzerine doğru gitmek, akın etmek, saldırmak, hücum etmek

  Asker kaleye yürüdü.

• Faiz, hesap edilmek, işlemek

  Bu paranın faizi yüzde beşten mi yürüyor?

• Geçmek, ilerlemek, değişmek

  Doktor o hayatın dışında kalmış. Bu ne demek? Bu, o demek ki hayat yürümüş gitmiş, birlikte yürüyememiş. - Memduh Şevket Esendal

• Bir işte ileri gitmek

[mecaz]

• Gereği gibi yapılmak veya ilerlemek

  Bu evliliğin yürümeyeceği daha başından anlaşılmıştı ama belki yürütürüz, demiştim. - Zeyyat Selimoğlu

[argo]

• Ölmek

  O da yürümüş.

Ata Sözleri ve Deyimler

• yürü!
• yürü ense tıraşını göreyim (veya görelim)

[isim]

• Yüreklenmek işi

[-i]

• Yürüme işini yaptırmak, yürümesini sağlamak

• Gerektiği gibi yapmak, uygulamak

  İşlerini eskisi gibi yürütüyorlar.

[hukuk]

• Bir yargıyı yerine getirmek, uygulamak

[nesnesiz]

• Kabul edilmesi veya tartışılması için bildirmek, açıklamak, öne sürmek

  Mütalaa yürütmek. Muhakeme yürütmek.

[mecaz]

[teklifsiz konuşmada]

• İşinden veya bulunduğu yerden çıkarmak

  Seni, teğmene bel bağlayıp girdiğin bisküvi fabrikasından nasıl yürüttülerdi. - Haldun Taner

[argo]

• Habersiz olarak almak, çalmak

  Bizim kalemi yürütmüşler.

[nesnesiz]

• Yürüme işi yapılmak

  Çamurun içinde yürünmez.

[isim]

[tarih]

• Oğuz Türklerinin yirmi dört boyundan biri