YÜKSEKÖĞRENİM Harflerini İçeren 3 Harfli Kelimeler

YÜKSEKÖĞRENİM harflerini içeren 3 harfli 51 kelime bulunuyor. 3 harfli YÜKSEKÖĞRENİM kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

YEĞ12, KÖY11, ÖRÜ11, YÖN11, EĞE10, KÖS10, ÖRS10, SÖR10, KÖK9, KÖR9, ÖKE9, ÖRK9, ÜYE7, YÜK7, YÜN7, KÜS6, MEY6, YEM6, EKÜ5, İYE5, KÜR5, MİS5, NEY5, REY5, SİM5, SEM5, ÜRE5, YER5, YEN5, YEK5, İRS4, KİM4, KEM4, KES4, MİR4, MEN4, NİM4, NEM4, SİK4, SİN4, SKİ4, SEK4, SEN4, SER4, ERK3, EKE3, KİR3, KİN3, KİK3, KEK3, KER3

ERK

[isim]

  • Bir işi yapabilme gücü, kudret, iktidar

[mecaz]

  • Sözü geçerlik, istediğini yaptırabilme gücü, nüfuz

[toplum bilimi]

  • Bir bireyin, bir toplumun, başka birey, küme veya toplumları egemenliği, baskısı ve denetimi altına alma, hürriyetlerine karışma ve onları belli biçimlerde davranmaya zorlama yetkisi veya yeteneği

Birleşik Kelimeler: anaerki, ataerki, bey erki, din erki, el erki, soylu erki, takım erki, varsıl erki, yargı erki, zengin erki

EKE

[sıfat]

[halk ağzında]

  • Büyük, yetişkin, yaşlı, kart

[isim]

[mecaz]

  • Yaşı küçük olduğu hâlde sözleri ve davranışları büyükmüş gibi olan çocuk

KİR

[isim]

  • Herhangi bir şeyin veya vücudun üzerinde oluşan, biriken pislik, pasak

    Yanaklarında yer yer kirle karışmış gözyaşı var. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

  • Utanılacak durum, leke, şaibe

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kir götürmek
  • kir götürmek
  • kiri kabarmak
  • kir tutmak

Birleşik Kelimeler: kir pas, el kiri, etek kiri, yüz kiri

KİN (Kelime Kökeni: Farsça kīn)

[isim]

  • Birine karşı duyulan öç alma isteği, garaz

    Adımız miskindir bizim / Düşmanımız kindir bizim - Yunus Emre

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kin bağlamak
  • kin beslemek (veya tutmak)
  • kin duymak
  • kin gütmek

Birleşik Kelimeler: deve kini

KİK (Kelime Kökeni: İngilizce gig)

[isim]

[denizcilik]

  • Futa

    Kısacık boyuyla üç çifte kikine yerleşerek dümen kullanırdı. - Abdülhak Şinasi Hisar

KEK (Kelime Kökeni: İngilizce cake)

[isim]

  • Ana maddeleri yumurta, un ve şeker olan, içerisine kuru üzüm, kakao, fındık vb. konularak fırında pişirilen tatlı çörek

[argo]

  • Aptal, bön, kolay aldatılabilen (kimse)

Birleşik Kelimeler: çaylı kek, kakaolu kek, sade kek, üzümlü kek

KER (Kelime Kökeni: Farsça ker)

[isim]

[eskimiş]

  • Kuvvet, kudret

Birleşik Kelimeler: kerli ferli

İRS (Kelime Kökeni: Arapça irs̱)

[isim]

[eskimiş]

[biyoloji]

  • Kalıtım

KİM

[zamir]

  • `Hangi kişi?` anlamında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir söz

    Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur. - Halit Ziya Uşaklıgil

Ata Sözleri ve Deyimler

  • ... kim ... kim
  • kim bilir
  • kime ne
  • kimi kimsesi olmamak
  • kimin arabasına binerse onun türküsünü çağırır
  • kiminle dans ettiğini biliyor musun?
  • kimin nesi?
  • kimin tavuğuna kış demişiz
  • kim kime dum duma
  • kim oluyor?
  • kim vurduya gitmek

[bağlaç]

[eskimiş]

  • Ki

    Dedi kim tazeliğim çağında / Bir gülün bülbül idim bağında - Atai

KEM (Kelime Kökeni: Farsça kem)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Kötü, fena (göz, söz vb.)
  • Noksan, eksik

    Kem akçe.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kem söz, kalp (veya kem) akçe sahibinindir

Birleşik Kelimeler: kem göz

KES

[isim]

[halk ağzında]

  • Genellikle yakmak için kullanılan iri saman

[isim]

[spor]

  • Ayak bileklerini de içine alan kapalı jimnastik ayakkabısı

MİR (Kelime Kökeni: Farsça mīr)

[isim]

[eskimiş]

  • Baş, kumandan, amir
  • Bey, emîr

Ata Sözleri ve Deyimler

  • mirim

Birleşik Kelimeler: miralay, mirliva

MEN (Kelime Kökeni: Arapça menʿ)

[isim]

  • Yasaklama
  • Engel olma

Birleşik Kelimeler: menedilmek, menetmek, menolunmak

NİM (Kelime Kökeni: Farsça nīm)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Yarı

    Nim resmî.

NEM (Kelime Kökeni: Farsça nem)

[isim]

  • Havada bulunan su buharı
  • Hafif ıslaklık, rutubet

Birleşik Kelimeler: nemçeker, nemdenetir, nemölçer, neme yönelim, bağıl nem, mutlak nem, salt nem, ağaç nemi