[sıfat]

• Yükü olan, mahmul

• Yapılacak işi çok olan

  O çok yüklü, bu işi başkasına verelim.

• Çok çalışmayı gerektiren

  Bu yılki ders programı çok yüklü.

• Çok fazla, pek çok

  Yüklü servetini cömertçe harcamaması nedeniyle piyasada para sıkıntısı baş gösterdi. - İhsan Oktay Anar

• Bir duyguyu, bir olguyu içinde veya üzerinde fazlaca bulunduran

  Romanları, denemeleri hep kültürle yüklü ve A. Hamdi'nin kişiselliği kadar çok yanlı, zengindi. - Haldun Taner

[argo]

• Çok sarhoş

[argo]

• Paralı, varlıklı

[halk ağzında]

• Gebe

[isim]

• Evlerde yatak, yorgan gibi şeyleri koymaya yarayan yer veya büyük dolap, yük, yük odası

  Öbür yana dönüyor, kocaman bir yüklüğün kapısını açıyordum. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Yüklü olma durumu

• Ağırlık, gerginlik

  Odanın havasında acayip bir durgunluk, bir yüklülük vardı. - Refik Halit Karay

[sıfat]

• Oldukça çok, bir hayli fazla