[isim]

• Leyleğin gagasıyla çıkardığı ses

[mecaz]

• Ara vermeden söylenilen saçma sapan söz dizisi, gevezelik

Ata Sözleri ve Deyimler

• laklak etmek

[sıfat]

• Arkası olan

[mecaz]

• Koruyanı, dayanağı olan, pistonlu, iltimaslı

  Kadronun dört yüzden yukarısı masabaşında bile oturmayan arkalıların. - Rıfat Ilgaz

[isim]

• Ara

  İki masa arasında bir metre aralık var.

• Uygun, elverişli durum, fırsat

• Evin iki bölümü veya iki oda arasındaki dar geçit, geçenek, koridor

• Yılın on ikinci ayı, ilk kânun, kânunuevvel

• Tuvalet

• Basımcılıkta harfler veya satırlar arasındaki açıklık, espas

[sıfat]

• Yarı açık, tam kapanmamış

  İyice kararmış çarpık bir tahta kapı aralık duruyordu. - Çetin Altan

[ekonomi]

• Borsada hisse senetlerinin alım satım emirlerinin verildiği süre

[fizik]

• Bir sesi bir başka sesten, kalına veya inceye doğru ayıran uzaklık

[müzik]

• İki nota arasındaki perde uzaklığı

[müzik]

• Portenin paralel çizgileri arasındaki boşluk

  Portenin beş çizgisi arasında dört aralık vardır.

[spor]

• Toplu beden eğitiminde art arda dizilenleri ayıran açıklık

Ata Sözleri ve Deyimler

• aralık vermek

[isim]

• Iğdır iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Trabzon iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[tarih]

• Eski Türk boylarından biri

[isim]

• Kar kuyusu

• Dışı hasır örgüsüyle kaplı, içinde kar veya buz koymak için bölmesi bulunan, soğutucu olarak kullanılan büyük şişe

[sıfat]

• Karası (II) olan

• Üzeri kalemle karalanmış

[sıfat]

[askerlik]

• Kurasını çekmiş, askere gitmeyi bekleyen (asker)

  Seferberlik başladığı zaman dertli analar nafakasını yok pahasına tefecilere satıyor, kuralı çocuklarına yol parası yetiştiriyorlardı. - Ruşen Eşref Ünaydın

[isim]

[halk ağzında]

• Ekime elverişli olmayan, taşlı, kumlu toprak

• Yassı, düz taş

[mineraloji]

• Bileği taşı

[mineraloji]

• Kayağan taş

[sıfat]

• Ayarlanmış, doğru çalışması sağlanmış, düzeltilmiş (saat, makine vb.)

• Belirli bir ayarda olan (altın veya gümüş)

[sıfat]

• Ayağı olan

  Odanın ortasına üç ayaklı masayı koymuş, etrafına sandalyeleri diziyordu. - Peyami Safa

• Bir destekle yere dayanan

  Ayaklı kadeh.

• Ayakla işletilen

  Ayaklı dikiş makinesi.

[isim]

[askerlik]

• Erlikten yetişmiş, askerî okullarda okumadan başarı gösterip rütbe alan ve yükselen subay

[sıfat]

[mecaz]

• Gerekli okul eğitimini görmeden kendini yetiştirmiş olan (kimse), mektepli karşıtı

[sıfat]

• Alay edici, küçümseyici, müstehzi

  Sesi alaylı bir ahenkle kadının kulaklarına çarptı. - Mithat Cemal Kuntay

[sıfat]

• Gösterişli, görkemli, debdebeli

  Düriye'min güğümleri kalaylı / Fistan giymiş, etekleri alaylı - Halk türküsü

[sıfat]

• Herhangi bir biçimde yakası olan

  Damat orta yaşlı bir zat olup kadife yakalı lacivert bir palto giymişti. - Haldun Taner

[isim]

[halk ağzında]

• Boynu üzerinde manto yakasına benzeyen tüyleri bulunan bir tür güvercin

[isim]

• Yakarış

[sıfat]

• Yarası olan, yaralanmış (kimse), mecruh

  Yaralılarımızı develer üstünde götürüyoruz. - Falih Rıfkı Atay

[mecaz]

• Dertli, üzüntülü

  Her şeye layık ama layık olduğu hiçbir şeye kavuşamamış bir yaralı adamdı. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• yaralı kuşa kurşun sıkılmaz
• yaralı parmağa işememek