[isim]

[eskimiş]

• Gök cisimlerinin doğması

• Gök cisimlerinin doğduğu yer

[edebiyat]

• Divan edebiyatında kaside veya gazelin ilk beyti

[sıfat]

• Bütün, tüm

  Paranın tamamını verdim.

• Eksiksiz

  Bu kitap tamam değildir.

• Yanlış ve yalan olmayan, doğru

• Tamamlanmış, bitmiş

  Haydi Abbas vakit tamam / Akşam diyordun, işte oldu akşam / Kur bakalım çilingir soframızı / Dinsin artık bu kalp ağrısı - Cahit Sıtkı Tarancı

[edat]

[teklifsiz konuşmada]

• Evet

[ünlem]

• Beğenilmeyen bir iş veya öneri karşısında söylenen bir söz

  Tamam, başka işimiz kalmadı da şimdi onunla mı uğraşacağız!

Ata Sözleri ve Deyimler

• tamam bulmak
• tamam gelmek
• tamam mı?
• tamam olmak

[isim]

• Ulamak işi

• Ulanan parça, ek, katkı, ilave

[dil bilgisi]

• Konuşmada art arda gelen kelimelerden birincisinin sonundaki ünsüzün, ikincisinin başındaki ünlüye ses bakımından bir hece oluşturacak biçimde bağlanarak söylenmesi, bağlama: Ayırt etmek, tertip etmek, art arda gibi

[sıfat]

• Ulanmış

[sıfat]

• Mutluluğa erişmiş olan, ongun(I), saadetli, bahtiyar, berhudar, mesut

  Beni orada sıcak bir yuva, huzurlu konuklar, mutlu bir kadın bekliyor. - Reha Mağden

• Mutluluk veren

  Mutlu bir olay.

Ata Sözleri ve Deyimler

• mutlu etmek (veya kılmak)
• mutlu olmak

[isim]

[hayvan bilimi]

• Filgillerden, dördüncü zamanda Avrupa ve Asya'da yaşamış olan, şimdi ancak fosili bulunan iri, kıllı bir hayvan (Elephas primigenius)

[sıfat]

• Yapılmış, işlenmiş, imal edilmiş (eşya, yiyecek)

[isim]

• Deniz dibinde otlara takılmış oltayı kurtarmaya ve deniz derinliklerinden ağ, halat, sicim vb. şeyleri çıkarmaya yarayan dört tırnaklı demir

[sıfat]

• Bilinen, belli(II)

  Balkan Harbi'nin fecaatlerinden sonraki hadiseler de malumunuzdur. - Etem İzzet Benice

[mecaz]

• Herkesçe bilinen ancak dile getirilemeyen

  Malum kişi. Malum çevre.

[zarf]

• Bilindiği üzere, bilindiği gibi, kuşkusuz

[isim]

[dil bilgisi]

• Etken, meçhul karşıtı

[eskimiş]

[matematik]

• Bilinen

Ata Sözleri ve Deyimler

• malum değil
• malum olmak
• malumu ilam etmek
• malum ya!

[isim]

• Bazı yiyecek ve içecekler için koruyucu kap olarak kullanılan, önü yarılmadan bütün olarak yüzülmüş hayvan derisi

• Gövdesi bu deriden yapılmış üflemeli çalgı, gayda

  Ben zatınıza tulum şişirmesini öğreteyim, siz de bana kemançeyi öğretin. - Osman Cemal Kaygılı

• Tüp

• Göğüs ve pantolon bölümü bitişik giysi

  Kardeşimin sırtında kadife tulumu yerine askılı, eski, soluk, paçaları dizlerine kadar inen şortu var. - Adalet Ağaoğlu

[sıfat]

[mecaz]

• Şişman, tombul

  Bir şeyim yok doktor, bu yaşta annem gibi tulum olacak değilim ya! - Halide Edip Adıvar

Ata Sözleri ve Deyimler

• tulum çıkarmak
• tulum çıkmak
• tulum gibi

[isim]

• Testere ile biçilen veya rende, matkap, törpü vb. araçlarla işlenen bir şeyden dökülen kırıntılar

[isim]

• Ulumak işi

  Çılgın gözlerini haddinden fazla açarak uzun uzun bir havlama, bir ulumadır tutturmuş. - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

• Yatmak işi

  Çocuklara yatma zamanının yaklaştığını başıyla anlatan bir mürebbiye edasıyla duruyor. - Refik Halit Karay

[isim]

• İki veya daha çok şeyin sıra ile değiştirilerek kullanılması veya kendiliğinden değişerek çalışması, keşikleme, münavebe

[mantık]

• Birinin doğru olması ötekinin yanlışlığını gerektiren iki önermenin oluşturduğu sistem

[sıfat]

• Mumu olan, mum konulmuş olan

  Yedi mumlu pasta.

• Muma batırılmış, mumla hazırlanmış olan

  Mehmet geldiği zaman mektubu bitirmiş, mumlu çaputa sarmıştı. - Mustafa Necati Sepetçioğlu

[sıfat]

• İçinde taş olan, taş karışmış olan (tahıl, bakliyat vb.)

  Yağsız köpüklü ayranlar içmiş, taşlı bulgur pilavı yemişler. - Sait Faik Abasıyanık

• Üzerinde taş bulunan

  Taşlı yol

• Üzerinde süs taşı bulunan

  Taşlı yüzük.