[isim]

• İnsanların içinde yaşadıkları ev, apartman vb. yer, mesken, ikametgâh

  Kimsenin konutuna dokunulamaz. - Anayasa

[isim]

[matematik]

[mantık]

• Ön doğru: Eukleides'in `Bir noktadan bir doğruya ancak bir paralel çizilebilir.` yolundaki konutu gibi

[sıfat]

• Uğurlu

  İşte akşam oldu, bizim artık her yer / Doldur kutlu ellerinle kadehimi - Ahmet Muhip Dranas

Ata Sözleri ve Deyimler

• kutlu gün doğuşundan bellidir
• kutlu olsun

[isim]

[halk ağzında]

• Pamuk veya ipekle karışık pamuktan dokunmuş kalın, ensiz kumaş türü

  Kutnu kumaş dökülmüş, şala kim bakar / Ger Ali'nin kurşunu dağları yakar - Halk türküsü

[isim]

[hayvan bilimi]

• Altı aylığa kadar olan at veya eşek yavrusu

Ata Sözleri ve Deyimler

• kulun atmak

[isim]

• Söz, konuşma

  Onun nutkundan sonra bu meselenin artık münakaşa edilmemesi, bitmesi lazımdı. - Memduh Şevket Esendal

• Söylev

Ata Sözleri ve Deyimler

• nutku tutulmak
• nutuk atmak (veya çekmek)
• nutuk vermek

[isim]

[eskimiş]

• Paralar

[isim]

• Otu bol olan yer

• Kış için kurutulmuş ot yığını

• Ot konulan yer

[sıfat]

• On birimden, on parçadan oluşan

[mecaz]

• On üzerinden tam not alan

  Onluk bir öğrenci.

[isim]

[eskimiş]

• On para, on kuruş, on lira veya on bin lira değerinde olan para

  Bir iki mecidiyenin arasına sıkışmış bir onluğu ararken arkadan bir araba geliyordu. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

[hayvan bilimi]

• Bir yıllık kuzu

[sıfat]

[dil bilgisi]

• Yumuşak

[isim]

[halk ağzında]

• Tulum

  Kar tuluğundan çıkarılıp sıcak yapağıya sarıldığı zaman Adil Gazi biraz konuşabiliyordu. - Nezihe Araz

[isim]

• Değirmende unun biriktiği yer

• Ekmek fırınlarında unların bulunduğu bölüm, un deposu

[sıfat]

• Un yapılmaya elverişli, temizlenmiş (buğday)

[sıfat]

• Issız, sessiz ve göze çarpmayan, tenha (yer)

  Kahvenin kuytu bir köşesinde bağıra bağıra konuşuyorlardı. - Sait Faik Abasıyanık

• Uğrak olmayan, içerlek, sapa (yer)

  Dükkân kuytu yerde olduğundan işlemiyor.

• Güneş ışığı veya rüzgâr almayan (yer)

[isim]

[hayvan bilimi]

• Geviş getirenlerden, eti, sütü, yapağısı ve derisi için yetiştirilen evcil hayvan (Ovis aries)

[mecaz]

• Verilen buyruklara uyan, kendi kişiliğini gösteremeyen kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• koyun can derdinde, kasap yağ derdinde
• koyun gibi
• koyun kaval dinler gibi dinlemek
• koyunun bulunmadığı yerde keçiye Abdurrahman Çelebi derler

[isim]

• Kollar arası, kucak

  Ninem bizde bulunduğu zamanlar onun koynundan başka bir yerde yattığımı hiç bilmem. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Göğüsle giysi arası

  Kesesini koynunda taşır.

[mecaz]

• Koruyucu, şefkatli çevre

  Hepimiz bu yurdun koynunda yetiştik.

Ata Sözleri ve Deyimler

• koynuna almak
• koynuna girmek
• koynunda yılan beslemek

[isim]

[matematik]

[mantık]

• Ön doğru