[sıfat]

• Bir şeyi yapmaya, başarmaya gücü yeten, nüfuzlu, muktedir, kadir

[isim]

• Erkeklik, yiğitlik

[askerlik]

• Er olma durumu

[sıfat]

• Ekilmiş olan, mezru

  Ekili tarla.

[isim]

• İçi krema ile doldurulmuş bir pasta türü

[isim]

• Herhangi bir şeye göre daha ötede olan yer, geri karşıtı

• Bir şeyin ulaşılacak yönü

  Yolun ilerisi düz.

• Henüz gelmemiş zaman, gelecek, sonra

[sıfat]

• Önde bulunan

  İleri karakol. İleri hat.

[sıfat]

• Doğrusundan daha çok gösteren (saat)

  Saat beş dakika ileridir.

[sıfat]

[mecaz]

• Benzerlerini geride bırakmış

  İleri fikirler.

[zarf]

• Öne doğru, ileri doğru

  Masayı biraz ileri çekelim.

[ünlem]

• `Amaca doğru durmadan yürü` anlamında kullanılan bir seslenme sözü

  Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir. İleri! - Atatürk

[spor]

• Temel duruşta ayak uçlarının gösterdiği yön

Ata Sözleri ve Deyimler

• ileri (veya ileriye) gitmek
• ileri almak
• ileri atılmak (veya çıkmak)
• ileri geçmek
• ileri gelmek
• ileri götürmek
• ilerisine gitmek
• ileri sürmek
• ileri varmak
• ileriyi görmek

[isim]

• Evlerde yiyecek, içecek ve erzakın saklandığı oda, ambar veya dolap

  Kileri kilitlemezdi, paraları meydanda dururdu. - Ömer Seyfettin

[sıfat]

• Leke, toz vb. ile kaplı, pis, murdar, mülevves

• Aybaşı durumunda bulunan (kadın)

[mecaz]

• Toplumun değer yargılarına aykırı olan

  Bu isim bana bir zamanlar İstanbul'un en kirli âlemlerinde yuvalanmış bir simayı hatırlattı. - Halit Ziya Uşaklıgil

Ata Sözleri ve Deyimler

• kirliye atmak

[isim]

• Kiril alfabesi

[isim]

[hayvan bilimi]

• Köpek balıkları takımının kelergiller familyasından, ılık ve tropik denizlerde yaşayan, uzunluğu 1,5 metre kadar olan, bir defada 20 yavru doğuran bir tür balık, keler balığı (Rhina squatina)

[sıfat]

• Coşkun, ilhamla dolu

  Hiçbir millet Fuzuli ve Nedim ayarında iki büyük lirik şair gösteremez. - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

[edebiyat]

• Çok etkili, coşkun, genellikle kişisel duyguları dile getiren edebiyat

[edebiyat]

• Eski Yunan edebiyatında lir eşliğinde söylenen (şiir)

[isim]

[halk ağzında]

• Yarık, yırtık

[sıfat]

• Üst dudağı yarık olan (kimse)

[isim]

• Ceket altına giyilen kolsuz ve kısa giysi

  Sağ elini yelek cebine attı. - Ömer Seyfettin

• Okun yay kirişine takılan bölümündeki tüy

  Ok yeleği.

[halk ağzında]

• Kuş kanadının büyük tüyü, telek

[sıfat]

• Yöresel

[gök bilimi]

• Gözlem yerine veya gözlemcinin bulunduğu yere göre tanımlanan

[tıp]

• Sınırlı bir yerle ilgili olan, mevzii, lokal

[sıfat]

• Taşınamayan, başka yere götürülemeyen

  Yerli dolap. Yerli sedir.

• Yurt içinde yapılan veya bir yurdun kendine özgü niteliklerini taşıyan

  Yerli halıları gördüm, koyu sıcak kırmızılarla diri maviler ağır basıyordu. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

• Belli bir bölgede yetişen, otokton

  Yerli muz. Yerli meyve.

• Bir yerin ilk sakini olan, otokton

• Oturduğu bölgede doğup büyüyen, ataları da orada yaşamış olan

  Daha önceki gidişinde kendini yerli halka sevdirmişti. - Eflâtun Cem Güney

• Amerika, Avustralya ve Afrika'nın uygarlıktan uzak, ilkel biçimde yaşayan kimi halklarına verilen ad

[isim]

[bitki bilimi]

• Gülgillerden, sapları sürüngen, çiçekleri beyaz bir bitki

• Bu bitkinin güzel kokulu, pembe, kırmızı renkli meyvesi