[sıfat]

• Taşınamayan, başka yere götürülemeyen

  Yerli dolap. Yerli sedir.

• Yurt içinde yapılan veya bir yurdun kendine özgü niteliklerini taşıyan

  Yerli halıları gördüm, koyu sıcak kırmızılarla diri maviler ağır basıyordu. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

• Belli bir bölgede yetişen, otokton

  Yerli muz. Yerli meyve.

• Bir yerin ilk sakini olan, otokton

• Oturduğu bölgede doğup büyüyen, ataları da orada yaşamış olan

  Daha önceki gidişinde kendini yerli halka sevdirmişti. - Eflâtun Cem Güney

• Amerika, Avustralya ve Afrika'nın uygarlıktan uzak, ilkel biçimde yaşayan kimi halklarına verilen ad

[isim]

• Yerlileşmek işi

[nesnesiz]

• Bir yerde, bir ülkede çok uzun süre kalmış olmak

  Köyden olmadığı hâlde, Yörük Hoca gibi yerlileşmişti. - Ömer Seyfettin