[sıfat]

• İlerlemiş, ileriye varmış

[sıfat]

• Eklemi olan

[-i]

• Elle dokunmak

  Görüyorsunuz, ben hiçbirini ellemiyor, hiçbirini açmıyorum. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

• Killemek işi

[sıfat]

• Üzerinde kemeri olan veya kemer takılmış olan

  Kumardan aldığı ilk parayla siyah satenden arkası kemerli iki adet iç yelek yaptırdı. - Lâtife Tekin

• Kemer biçiminde olan

  Orhan'ın kemerli kapıdan içeriye koşa koşa girdiğini görmedi. - Tarık Buğra

[mecaz]

• Kavisli olan

  Kemerli burun.

[sıfat]

• Eylem durumunda olan, amelî, fiilî

• Kadrolu

  Eylemli doçent.

[-den]

• Bir kişiden veya bir şeyden yoksun bırakmak

  Yurdumdan yuvamdan eyledi beni / Yârsız dünya malı bana pul gibi - Âşık Veysel

[yardımcı fiil]

• Etmek, yapmak

  Arap atlar yakın eyler ırağı. - Dadaloğlu

[sıfat]

• Elli sıfatının üleştirme sayı sıfatı

  Her biri ellişer, yüzer kilo gelen hatta daha ağırlarını kasaba çarşılarında satılırken gördüm. - Sait Faik Abasıyanık

• Her defasında ellisi bir arada olan, her birine elli

[sıfat]

• İçinde şeker bulunan

• Lezzetli, tatlı

  Elmalar ferik elmaları gibi kokulu, şekerli, tatlıdır. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Yerici bir özelliği de bulunan (söz), pejoratif

[sıfat]

• Yemek de yenilen

  Yemekli nişan.

• Yemek de verilen

  Yemekli parti.

[isim]

• Yellemek işi

[isim]

• Yerilmek işi

[-e]

• Varılması zamana, emeğe bağlı olan veya uzakta bulunan bir amaca varmak, ulaşmak

  Genç yaşında üne erişmiş, yönettiği oyunlar afişlerden inmemiş. - Necati Cumalı

• Bir yere ulaşmak, varmak

  Boyu bir elli beş olduğu için eli ancak on beşinci düğmeye erişebilmektedir. - Haldun Taner

[nesnesiz]

• Bitkiler veya bunların ürünleri olgunlaşmak

  Yemişler bu yıl çabuk erişti.

[nesnesiz]

• Zaman gelip çatmak

  Vakit erişti. Bahar erişti.

[-i]

• Benzer iki şeyi bir araya getirmek

[sinema]

[televizyon]

• Ses ile görüntü arasında gerekli bağı sağlamak