[zarf]

[eskimiş]

• Akıl gereğince, akıl yönünden

[isim]

• Bir topluluğun ileri gelenleri, büyükler, üstler

  Yüksek sınıf mahalle erkânını da konaklarına uğrayıp meseleden haberdar eder. - Refik Halit Karay

• Yol, yöntem

  Onun arkasına bu yolda, bu erkânda gelmiş geçmiş ustalar, pirler vardı. - Ömer Seyfettin

[askerlik]

• General veya amiral aşamasındaki askerler

Ata Sözleri ve Deyimler

• erkân göstermek

[isim]

• Üzerine bir cismin ışık yoluyla görüntüsü düşürülen, saydam olmayan düz yüzey, görüntülük

• Beyaz perde, görüntülük

[sinema]

[televizyon]

• Televizyon camı, görüntülük

[isim]

[eğitim bilimi]

• Öğrencilere dönem sonlarında okul yönetimleri tarafından verilen ve her dersin başarı durumu ile devam, sağlık, yetenek ve genel gidiş durumlarını gösteren belge

• Kişilerin bir haktan yararlanmaları için bir kuruluş tarafından verilen belge

  Ekmek karnesi. Vapur karnesi.

[isim]

• Bir şeyin, bir yerin bitiş kısmı veya yakını, kıyı, yaka

  O sırada karşı taraçadaki kadın elinde pirinç tası olduğu hâlde taraçanın kenarına kadar geldi. - Orhan Veli Kanık

• Bir şeyi çevreleyen çizgi

• Pervaz, çizgi, antika, baskı vb. çevre süsleri

  Bu mendilin kenarı ötekinden daha sade.

• Merkezden uzak olan, kuytu, ıssız, sapa, tenha yer

  Ağır, ihtiyar misafirler kenarda bir odadan çıktılar. - Memduh Şevket Esendal

• Yan

[matematik]

• Bir biçimi sınırlayan çizgilerden her biri

  Bir üçgenin kenarları.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kenar (veya kenarını) bastırmak
• kenara atmak
• kenara çekilmek
• kenarda kalmak
• kenar gezmek
• kenarın dilberi nazik de olsa nazenin olmaz

[sıfat]

• Kısa süren, bir an içinde olan, enstantane

  Beni hatırlatıyor, benimle olmayı anlık bir duygu hâlinde olsa da istiyor muydu? - Tarık Buğra

• Bir anda oluşan, gelişen, spontane

[isim]

[ruh bilimi]

• Duyu ve iradeden ayrı olarak düşünülen bilme yetisi

[isim]

[ruh bilimi]

• Anlama gücü, usa vurma, yargılama, müdrike, entelekt

[isim]

• İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi

  Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu. - Ömer Seyfettin

• Döl yatağı

  Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı. - Halide Edip Adıvar

• Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm

  Geminin karnı. Şişenin karnı.

• Mide

  Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• İç, gönül, akıl, kafa

  Ben senin karnındakini ne bileyim?

[mecaz]

• Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme

[fizik]

• Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar

Ata Sözleri ve Deyimler

• karın doyurmak
• karnı büyümek
• karnından konuşmak (veya söylemek)
• karnını doldurmak
• karnı tok it gölgede yatar
• karnı tok, sırtı pek
• karnı zil çalmak

[sıfat]

• Kan bulaşmış

  Öldürdüğü güzele ağlayan bu katilin / Elleri kanlı fakat gözyaşları temizdi - Enis Behiç Koryürek

• Kanı olan

• Kan dökülmesine neden olan

  Bu savaş çok kanlı olacak, beyler. - Tarık Buğra

• İsteyerek kan dökmüş olan (kimse), hunriz, katil

• Kanlanmış olan

  Kanlı göz.

[isim]

• Kan davasında taraf olan kimse

  Oğlumun kanlısı Abbas kâfiri değil, oğlumun kanlısı Esme'dir. - Yaşar Kemal

[tıp]

• Kanı yoğun olan, demevi

  Kanlı adam.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kanlı gömlek gizlenemez
• kanlısı olmak
• kanlı yaş (veya yaşlar) dökmek

[sıfat]

• Üstünde kar bulunan

  Baş pınarın karlı suyun içelim / Gurbet kalesini tezce geçelim - Halk türküsü

• Kar yağan

  Kışın çok karlı, tipili günlerinden başka günlerini günahı kadar sevmezdi. - Osman Cemal Kaygılı

[sıfat]

• Kârı olan, kazançlı

  Şimdi ayrıntılara girmeyelim. Kitapta yazılanlara inanmak, inanmamaktan çok daha kârlıdır. - Nazım Hikmet

[sıfat]

• Cisimlerde uzunluk ve genişlik dışında üçüncü boyutu çok olan (cisim), ince karşıtı

  Alt katta her tarafın pencereleri kalın, sık demir parmaklıklarla örtülüydü. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Enli ve gür (kaş)

• Yoğun, akıcılığı az olan

  Kalın bir sis tabakası.

• Etli, dolgun

  Dudakları kalın, yüzü ergenlik içinde... - Memduh Şevket Esendal

• Pes (ses)

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalın incelene kadar ince süzülür

[isim]

[halk ağzında]

• Gelin olacak kıza erkek tarafından verilen para veya armağan, ağırlık

  Babam senden çok mu istedi kalını? - Halk türküsü

[isim]

• Mayalı hamurun parçalara ayrılıp tandırda pişirilmesiyle elde edilen ekmek türü

[sıfat]

• Kırma işini yapan (kimse)

  Taş kıran işçiler.

[isim]

• Bir topluluğun ve özellikle hayvanların büyük bir bölümünü yok eden hastalık veya başka neden, ölet, afet

  Kıranları ve zelzeleleri, feyezanları ve harpleri görmüşlerdir. - Sait Faik Abasıyanık

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıran girmek

[isim]

[halk ağzında]

• Kıyı, kenar, çevre, uç

• Dağ sırtı, tepe, bayır

• Kıraç toprak

[coğrafya]

• Birbirine paralel olarak uzanan iki akarsu arasında kalmış dağ sırtı

[isim]

[eskimiş]

• Köy

[isim]

• Arkadaş, yakın dost

  Görmeye gelenleri, hâl hatır soranları / Sevgili yârenleri görmez olasın bir gün - Yunus Emre

• Dostların oluşturduğu topluluk

[sıfat]

• Ayrılmış

  Yandan ayrık, tek tük gümüş pırıltılı saçları. - Yusuf Ziya Ortaç

• Ayrı tutulan, başkalarına benzemeyen, ayrıcalı, müstesna

• Kural dışı

• Düzgün ve uygun olmayan, çarpık

  Apış arasına fazla tülbent ve mermerşahi tıkarak bebeği çarpık ve ayrık bacaklı, tenasüpsüz olmaktan korur. - Refik Halit Karay

[isim]

• Ayrık otu

[isim]

• Birine, görevi karşılığı olarak veya geçimi için her ay ödenen para, maaş

  Ordu ve hükûmet aylıklarımızın bir kısmıyla altın alırdık. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Bir ay içinde olan

  Aylık ücretin ödenmesi de garip bir biçim almıştı. - Adalet Ağaoğlu

[sıfat]

• Bir ay süren, mahiye

  Aylık iş.

[sıfat]

• Ayda bir kez yapılan veya çıkan

  Aylık toplantı. Aylık rapor. Aylık dergi.

[sıfat]

• Belirli aydan beri var olan

  Üç aylık çocuk.

[zarf]

• Bir ay için

Ata Sözleri ve Deyimler

• aylığa geçmek
• aylık almak
• aylık bağlamak
• aylık vermek