7. Harfi B Olan 10 Harfli Kelimeler

7. harfi B olan 10 harfli 25 kelime bulunuyor. 7. karakterinde B harfi bulunan 10 harfli kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Sekizinci harfi B olan 10 harfli kelimeler. Sekizinci harfi B olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

KUZUGÖBEĞİ34, HOROZİBİĞİ28, KAPLUMBAĞA25, DENİZİBİĞİ24, ÇARKÇIBAŞI23, EFENDİBABA22, KERVANBAŞI22, MUHASEBECİ22, DEVETABANI21, LÜKSEMBURG21, MÜTENEBBİH21, MÜTEŞEBBİS21, MÜNAVEBELİ21, MEHTERBAŞI21, SAFRANBOLU21, KÜLHANBEYİ20, AYAKKABICI19, SARBANBAŞI19, SEKBANBAŞI19, BEYLERBEYİ18, KOLTUKBAŞI18, MÜTEKEBBİR17, BİRDENBİRE16, TERCİİBENT15, UNUTMABENİ15

TERCİİBENT (Kelime Kökeni: Arapça tercīʿ + Farsça bend)

[isim]

[edebiyat]

  • Divan edebiyatında uyakları başka başka olan birkaç bentten oluşan ve her bendin sonunda tekrarlanan bir beyit bulunan manzume biçimi

UNUTMABENİ

[isim]

[bitki bilimi]

  • İki çeneklilerden, küçük mavi çiçekler açan bir bitki (Myosotis palustris)

BİRDENBİRE

[zarf]

  • Ansızın

    Bu kelime, birdenbire insana şöyle bir irkilme verir. - Necip Fazıl Kısakürek

MÜTEKEBBİR (Kelime Kökeni: Arapça mutekebbir)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Kibirli

BEYLERBEYİ

[isim]

[tarih]

  • Sancak beylerinin başı

KOLTUKBAŞI

[isim]

  • Otomobillerde koltuğun sırt bölümünün üstüne takılan ve ani darbelerde boynun veya başın zarar görmesini önleyen başlık

AYAKKABICI

[isim]

  • Ayakkabı yapan veya satan kimse, başmakçı, pabuççu
  • Ayakkabı satılan yer

SARBANBAŞI

[isim]

[eskimiş]

  • Padişahların develerine bakan devecilerin başı

SEKBANBAŞI

[isim]

[tarih]

  • Osmanlı ordusunda sekbanların komutanı

KÜLHANBEYİ

[isim]

  • Kendilerine özgü giyinişi olan, argo kullanan, başıboş, haylaz delikanlı, serseri, hayta, külhani

    Bu, eski külhanbeyi biçiminde yürüyen kalıplı bir katildi. - Kerim Korcan

Birleşik Kelimeler: külhanbeyi ağzı

DEVETABANI

[isim]

[bitki bilimi]

  • Birleşikgillerden, geniş yapraklı bir süs bitkisi (Phlodentron)

L

  • Romen rakamları dizisinde 50 sayısını gösteren işaret

MÜTENEBBİH (Kelime Kökeni: Arapça mutenebbih)

[sıfat]

[eskimiş]

  • Aklını başına toplamış, akıllanmış, uslanmış

MÜTEŞEBBİS (Kelime Kökeni: Arapça muteşebbis̱)

[isim]

  • Girişimci

    Bu hıyanetin müşterek müteşebbislerine karşı, alınması lazım gelen vaziyet sarihtir. - Atatürk

MÜNAVEBELİ

[zarf]

  • Nöbetleşe